Tom,  Rozdzial

 1     I,  III  |      panno Mario, ile się taksuje panna Muller? Pięćdziesiąt tysięcy
 2     I,  III  |      tysięcy rubli rocznie!~Mocna panna! Ja bym się puścił na ten
 3     I,  III  | wszystkich - szepnęła barokowa.~- Panna Mada Muller raczy nas lornetować,
 4     I,  III  |          przepychem z jakąś drugą panną.~- Któraż kulawa?~- Róża,
 5     I,  V    |            bo mu się przypomniała panna Mada i jej naiwny szczebiot;
 6     I,  VII  |    pocałować - mówiła rozrośnięta panna, leżąca na niskim biegunowym
 7     I,  VII  |        Mela.~- Przepraszam panią, panna Fela właśnie nie da się
 8     I,  VII  |           powiedział pani, a Feli panna, płać, Mieciek! - wołała
 9     I,  X    |       wszystko pluję, bo jakże by panna mogła zrozumieć, że mówię
10     I,  XI   |      skwadratuje!~Niemłoda, blada panna, o anemicznym spojrzeniu,
11     I,  XI   |       najlepsza i najrozumniejsza panna w Łodzi - szepnął i przedstawiał
12     I,  XII  |      niedzielni goście,~- A gdzie panna Kama?~- W salonie. Niedawno
13     I,  XII  |         Picola, to tam być musi i panna Karna.~Jakoż znalazł Karne,
14     I,  XIII |       jakby ta... jak się nazywa, panna Antka przyszła?~- To ją
15     I,  XIII |    przecież jest bogaty.~- A może panna Godfryd chce zostać starą
16     I,  XIII |         Godfryd chce zostać starą panną?~- A któraż by chciała zostać
17     I,  XIII |           by chciała zostać starą panną dobrowolnie! - wykrzyknęła
18    II,  I    |           ale mam tego już dosyć. Panna Anka zachwalała mi las -
19    II,  I    |      zakrzyczał, zarumieniony jak panna i silnie stukał cybuchem
20    II,  I    |          już chodźmy na obiad, bo panna Anna musi się niecierpliwić.~-
21    II,  III  |        wzruszoną~- Pan wie, że ta panna Mela kocha się w Mieciu? -
22    II,  III  |       rozpaliła się oburzeniem.~- Panna Mela cieszy się w Łodzi
23    II,  VI   |       Panie Wysocki, moja córka z panną Grunspan wracają dzisiaj.
24    II,  VII  |          przed siebie: tam siedzi panna Muller i panna Grunspan,
25    II,  VII  |         tam siedzi panna Muller i panna Grunspan, dwie złote jałówki
26    II,  VII  |         cztery szklanki lemoniady Panna Mela Grunspan wygląda na
27    II,  VII  |           a mówi tak głośno, żeby panna Mela usłyszeć... musiała... -
28    II,  VII  |    zapytała cicho Maksa:~- Czy ta panna, co siedzi przy panu Borowieckim,
29    II,  IX   |          samo nie powiem. Mela... panna Grunspan nie potrzebuje
30    II,  IX   |        Karol ze złością.~- Prędko panna Anna sprowadza się do Łodzi?~-
31    II,  X    |           Ja się nikogo nie boję. Panna Anna mnie obroni - wołała
32    II,  X    |           nagadam, że i ciocia, i panna Stefa, i Wanda, i pan Sierpiński,
33    II,  XIII |         rzekł wymijająco.~- Mało! Panna Mela jest brylant, jest
34    II,  XIII |       mówił niezadowolony.~- Więc panna Mela cię przyjęła? Dziwi
35    II,  XXII |      prosto jadę na ślub Moryca z panną Melą Grunspan.~- Panna Mela
36    II,  XXII |          z panną Melą Grunspan.~- Panna Mela wychodzi za Moryca?~-
37    II,  XXIII|    zabawne prawił komplementy, że panna śmiała się na cały głos.~