Tom,  Rozdzial

 1     I,  I   |    czarnej, nieruchomej, dzikiej jakimś kamiennym spokojem fabryk,
 2     I,  I   |         podeszew trepów i gwarem jakimś sennym oraz chlupotem błota
 3     I,  I   |    piekarnie, a gdzieniegdzie, w jakimś okienku na poddaszu lub
 4     I,  II  |  niebieskie, patrzące na niego z jakimś niemym żalem zawodu i wyrzutu.
 5     I,  II  |   przeszło! przeszło! - myślał z jakimś dziwnym uczuciem pustki,
 6     I,  III |     zaśmiał się, kłaniając nisko jakimś damom przechodzącym.~- Ładne
 7     I,  III |     zsuwała się z jej ramion i z jakimś głębokim, przejmującym o-krzykiem
 8     I,  V   |         wyciągnęła do niego rękę jakimś automatycznym ruchem.~-
 9     I,  V   |       siedzieli, reszta tonęła w jakimś rdzawym zmroku, z którego
10     I,  VI  |         biegające ustawicznie; z jakimś wyrazem taksacyjnym oczy
11     I,  VIII|         przy tym prześlicznie, w jakimś półwiosennym angielskim
12     I,  VIII|          nich bowiem pracowała w jakimś interesie.~Dzwonek zadźwięczał
13     I,  IX  | zapuszczać.~Poszedł w nią pieszo jakimś śladem trotuaru, który się
14     I,  IX  |        oknie i spoglądał na Łódź jakimś tępym, srogim spojrzeniem.~
15     I,  IX  |         pozwolił się im złapać w jakimś kącie, wziął je obie pod
16     I,  IX  |          Maksa na chwilę tylko z jakimś interesem i muszę znowu
17     I,  X   | szklistymi nieruchomymi oczami z jakimś tragicznym spokojem zamierania.~
18     I,  X   |         krzesełko i okładając je jakimś batem, zrobionym z troków
19     I,  X   |     chwili, powstrzymana jedynie jakimś odruchem kobiecej wstydliwej
20     I,  XI  |         i sukni, uśmiechnęła się jakimś bolesnawym uśmiechem, odsłaniając
21     I,  XI  |     wynajęta para popisywała się jakimś dialogiem francuskim.~Mężczyźni,
22     I,  XII |     zdenerwowaniu, przepalało go jakimś upartym, mocnym pragnieniem.~
23     I,  XII |       humorem. Założył fabrykę z jakimś aferzystą ciemnego gatunku
24     I,  XV  |        Murray nie słuchał, tylko jakimś wyblakłym, przepłakanym
25     I,  XV  |    obrzydzeniem.~Szedł dalej i w jakimś korytarzu wyjrzał na dziedziniec,
26    II,  I   |    chwilami patrząc na ich głowy jakimś uśmiechem wyższości i politowania,
27    II,  II  |     przed kantorem rozmawiając z jakimś Żydkiem.~- Kugelman, proś
28    II,  III |         robiła, i uśmiechała się jakimś smutnym, rozdzierającym
29    II,  III |       rozlał się w nim goryczą i jakimś nagłym, ciężkim znużeniem.~
30    II,  III |          patrzyła długo na niego jakimś wzrokiem osłupienia i trwogi.~-
31    II,  IV  |         dobrze? - mówiła cicho i jakimś matczynym ruchem pogłaskała
32    II,  VII |         przy grupie pań, patrzył Jakimś dziwnym wzrokiem na Ninę
33    II,  VIII| nadmiarem uczucia, a usta kwitły jakimś dziwnym, smętnym uśmiechem,
34    II,  X   |        przez twoją ciotkę jestem jakimś twoim krewnym.~- Panno Anno!
35    II,  XIX |     końcu której Stach Wilczek z jakimś młodym człowiekiem, któremu
36    II,  XXI |          śmierć i tak zastygłą w jakimś nie dokończonym krzyku,
37    II,  XXII|         Nina wciąż grała.~Muzyka jakimś szeptem miłosnym, namiętnym,