Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   | sprawiedliwości, aby mi pan dziedzic dał wspomożenie, jako mojemu
 2     I,  II   |              dawnych czasów, ale nie dał się ująć wspomnieniom w
 3     I,  III  |             onieprzytomniały prawie, dał się unieść temperamentowi
 4     I,  III  |            ten interes, i byłby może dał się porwać uniesieniu, ale
 5     I,  V    |            by ich nie miał.~- Ile by dał Szaja za moją śmierć, jak
 6     I,  V    |             jak gdzie.~- Ja bym panu dał konie, tylko niech pan nimi
 7     I,  V    |             nogach, bo jakbym im nie dal roboty, to co?~- To by sobie
 8     I,  V    |              nie mieć. Mnie nikt nie dał ani grosza, wszystko musiałem
 9     I,  VI   |          sobie, a dla których ja bym dał dziesiątkę, jakby się już
10     I,  VI   |             wydobył jakiś pieniądz i dał.~- I ty dajesz biednym? -
11     I,  VII  |                 Masz, Mendel, rubla!~Dał mu srebrny pieniądz, który
12     I,  VII  |              uniwersytet w Niemczech dał złoty medal.~- Duży medal?~-
13     I,  VIII |     ostatnich czuł ulgę i z rozkoszą dał się porywać tej strasznej
14     I,  IX   |            ruina zajrzała w oczy, to dał spokój etyce, zostawił ją
15     I,  IX   |              oczek z trąbki.~Dziadek dał mu wreszcie,~Chłopak nie
16     I,  XII  |          zaczynał teraz uczuwać.~Nie dał zapalać lamp, siedział w
17     I,  XIII |          prawie ostatnie pieniądze i dał łajdakowi, a potem matce
18     I,  XIII |          kroków i byłby bardzo wiele dał, gdyby Borowiecki powrócił.~-
19     I,  XIII |         jeśli pan może...~Borowiecki dał mu swój bilet wizytowy.~-
20     I,  XIV  |          sobie list miłosny, jaki mu dał do przeczytania Malinowski,
21    II,  I    |            wyjeżdżam, bo mój Żyd nie dał mi dłuższego urlopu.~- A
22    II,  I    |            znowu, ale ksiądz się nie dał, mówił coraz ciszej i coraz
23    II,  II   |              Co to za interes? jeden dał dziesiątkę zarobić, a drugi
24    II,  III  |                prosiła bardzo cicho. Dał się prowadzić.~Ujęli się
25    II,  V    |             lichwa, co? A gdybym nie dał jej tych pieniędzy, umarłaby
26    II,  VI   |            Drzwi sobą zasłonił i nie dał ani ich zamknąć, ani się
27    II,  VI   |           bardzo zdrowo.~- Pan Knoll dał nam pięć sztuk kolorowego
28    II,  VI   |         pismach, że Szaja Mendelsohn dał na kolonie letnie sto rubli
29    II,  VII  |              musicie używać kredytu, dał mi pieniądze i kazał je
30    II,  VIII |             Kurowski! Ja bym za pana dał Madę albo i za Borowieckiego,
31    II,  VIII |         niego ramieniem i patrzyła w dal rozpromienionymi oczami.~
32    II,  XI   |             pieniądze, któreś mi pan dał w czeku na Lipsk, są pańskie,
33    II,  XII  |          szepnął Kessler.~W kantorze dał zaufanemu notatkę tyczącą
34    II,  XIII |   Franciszkowi, który palto podawał, dał całe dziesięć kopiejek i
35    II,  XVI  |            po poświęceniu Borowiecki dał znak i wszystkie maszyny
36    II,  XVIII|    zamglonymi oczami patrzył w jakąś dal i nie mógł stłumić żalu,
37    II,  XIX  |             z niego, że on, Wilczek, dał się złapać. Cierpiała jego