Tom,  Rozdzial

 1     I,  III  |      Przyjdź pan jutro do nas na obiad, proszę pana w ojca imieniu.
 2     I,  V    |          Siedź pan, zaraz będzie obiad. Tu się nic ma o co obrażać,
 3     I,  V    |        wreszcie lokaj, meldujący obiad. Dwóch ludzi wzięło z nim
 4     I,  V    |    najdłużej trwających ruchach.~Obiad był najzwyklejszy, na sposób
 5     I,  V    |      rozbłysnął elektrycznością.~Obiad się wreszcie skończył na
 6     I,  VIII |    reszta już się rozproszyła na obiad.~- Pan za mocno akcentujesz
 7     I,  VIII |     zaraz wyszedł, musiał iść na obiad, bo już po dwunastej, fabryki
 8     I,  VIII |        wyniósł się i pojechał na obiad.~Jadał w tak zwanej "kolonii"
 9     I,  VIII |           rzucali nie dokończony obiad, kiwali głowami nie mając
10     I,  XI   | największej zgodzie powrócili na obiad.~Mela przemęczyła się przy
11     I,  XII  |         im ciepło, mają apetyt i obiad na stole - szepnął niechętnie
12     I,  XIV  |    herbatę, czas było już iść na obiad, a nim zaszedł do "kolonii",
13    II,  I    |        przyjść dzisiaj do nas na obiad?~- Nie, nie! Nic już jeść
14    II,  I    |     księdza Szymona. Potem zjemy obiad. bo umyślnie prosiłam na
15    II,  I    |           a gdy go zapraszała na obiad, rozczerwienił się z radości
16    II,  I    |        przecież zaraz idziemy na obiad.~- Nie masz głosu, dziewczyno,
17    II,  I    |          ja idę do domu szykować obiad. Niechże ksiądz długo ich
18    II,  I    |            No, to już chodźmy na obiad, bo panna Anna musi się
19    II,  I    |          I chodźcie, panowie, bo obiad na stole - zapraszała Anka.~-
20    II,  I    | jedzeniem.~- Ostatni to raz jemy obiad w Kurowie w takim towarzystwie -
21    II,  I    | wszystkimi.~- Spóźnił się pan na obiad, to chociaż kawy pan się
22    II,  I    |       dziedzicowi. Jadło się już obiad, ale co~kawy, to się napić
23    II,  III  |  wgłębienie w domu.~- Pan już na obiad? - zawołała wesoło, podnosząc
24    II,  III  |         ją wytrzeć, bo gotowałam obiad sama - wołała ze śmiechem,
25    II,  III  |    popatrzył za nią i poszedł na obiad.~U Baumów od zimy zmieniło
26    II,  III  |   pogłaskała, ale gdy poszedł na obiad, patrzyła znowu w okno.~
27    II,  VII  |        długo, bo o zmroku podano obiad w wielkiej jadalni, wyłożonej
28    II,  X    |       godzinę Karol przyjdzie na obiad - odpowiadał głośno, krzykliwie
29    II,  X    |          godziny będą gwizdać na obiad. Anka! chodź no, dziewczyno!~
30    II,  X    |         z czarnym Morycem idą na obiad? - krzyknęła z werendy i
31    II,  X    |         na werendę, gdzie podano obiad.~Moryc był bardzo blady
32    II,  X    |         zupełnie surowa dziczka.~Obiad skończył się szybko, szybko
33    II,  XI   |          poszedł do „kolonii" na obiad.~- Trzeba jeszcze obmyśleć -
34    II,  XI   |       pan do mnie w niedzielę na obiad, będzie trochę gości z Warszawy,
35    II,  XV   |          Zostań pan, zjemy razem obiad, a potem we trójkę urządzimy
36    II,  XVIII|       czasu występek zaprosić na obiad."~"Kto pragnie sprawiedliwości,