Tom,  Rozdzial

1001    II,  XIV  |                 Ale stale lubią tych, co mają dużo pieniędzy,~- Nie
1002    II,  XIV  |       dziewczynę? Wspaniała samica.~- Co? podoba ci się?~- Przystojna
1003    II,  XIV  |           przędzy sinej, rozdzieranej co chwila przez czuby drzew
1004    II,  XIV  |            monotonny szmer, pokrywany co chwila rojnym huczeniem
1005    II,  XIV  |              nie wiedziały, jak jeść, co robić ze sobą, gdzie patrzeć.~
1006    II,  XIV  |           kawy, którą lokaje obnosili co chwila, a po kawie poszły
1007    II,  XIV  |         zupełnie i tak rozbawioną, że co chwila tarzała się po sofie
1008    II,  XV   |           wolna duszę.~Nie wiedziała, co myśleć o Karolu. Wierzyła,
1009    II,  XV   |              nad tą dziwną wizytą.~Po co one przyszły?~A może Anka
1010    II,  XV   |              się to wszystko zdało na co.~- W Kurowie nie potrzebowałby
1011    II,  XV   |           zaczęła się nią chłodzić.~- Co to za perfumy? - zapytała,
1012    II,  XV   |             na werendę nie wiedząc, o co im chodzi.~Pana Adama też
1013    II,  XV   |            kochanej za tego chłopaka, co go to połamało, a u panienki
1014    II,  XV   |            się likował, za te kobite, co to una wdową ostała, po
1015    II,  XV   |               ostała, po tym Michale, co go te rusztowanie zabiło,
1016    II,  XV   |            zabiło, i za te dziecioki, co ostały, niby po tym Michale,
1017    II,  XV   |          ostały, niby po tym Michale, co go rusztowanie zabiło, i
1018    II,  XV   |          Karol i dowiedziawszy się, o co im chodzi, kazał dać po
1019    II,  XV   |              już dobrze. że wszystko, co robię, jest śmiesznym, małostkowym,
1020    II,  XV   |                mówiła rozdrażniona.~- Co słowo to oskarżenie, i to
1021    II,  XV   |               pani gniewa na mnie? Po co mamy sobie zatruwać życie
1022    II,  XV   |      wszystkich pokoi, nie wiedziała, co robić ze sobą.~Wzięła jakąś
1023    II,  XV   |             razem odmówili nieszpory, co?~- Dobrze, o dobrze! - zawołała
1024    II,  XV   |         ciocia nie powie otwarcie, po co te półsłówka i kołowania.~-
1025    II,  XV   |              twoja krewna, czy wiesz, co mówią w Łodzi o tobie i
1026    II,  XV   |                nie mam pojęcia nawet, co by mogli mówić - odpowiedziała
1027    II,  XV   |         usprawiedliwiać, robi pan to, co jest przyjemniejszym, było
1028    II,  XV   |               dawniej, jak w Kurowie? Co się z panią dzieje? Jeśli
1029    II,  XV   |            już tak mało cię obchodzę, co?~Pochylił się nad nią i
1030    II,  XV   |             zabraniającą pokazywania, co czuła w tej chwili, i z
1031    II,  XVI  |            Karol tylko był milczący i co chwila wychodził do robotników
1032    II,  XVI  |              cicho.~- Nie tyle jednak co mnie, nie tyle - mówił z
1033    II,  XVI  |              się wszystkim, odchodząc co chwilę z Grosglikiem na
1034    II,  XVI  |             mylił, psuł grę innym, za co słuchać musiał wymówek pana
1035    II,  XVI  |                Dźwięk pani głosu mówi co innego!~- Czyż jest możebnym,
1036    II,  XVI  |               był w niezgodzie z tym, co ja czuję?~- A jednak jest
1037    II,  XVI  |     przeczytał i zwrócił nie wiedząc, co mówić. Zapanowała znowu
1038    II,  XVI  |          szarych źrenic Karola, który co chwila przysłaniał powiekami
1039    II,  XVI  |            krzesła i cicho zapytał:~- Co ja mam myśleć o tym, panie
1040    II,  XVI  |              na taką podłą potwarz.~- Co ja mam z tym zrobić, co
1041    II,  XVI  |               Co ja mam z tym zrobić, co ja mam o tym myśleć?~- Poszukać
1042    II,  XVI  |               nie wyzwę na pojedynek, co ja panu mogę zrobić? Nic
1043    II,  XVI  |            miesięcy dziecko, pan wie, co to jest dziecko? Ja cztery
1044    II,  XVI  |               teraz takie wiadomości! Co ja teraz wiem? czyje to
1045    II,  XVI  |         żonami, was nic nie obchodzi, co się stanie z tą kobietą,
1046    II,  XVI  |              to jest prawda, czy nie, co tu napisane w tym liście?~-
1047    II,  XVI  |               Matki Boskiej, ja wiem, co to jest wielka świętość
1048    II,  XVI  |       akcentem prawdy, bo chciał bądź co bądź ocalić Lucy, że Zuker
1049    II,  XVI  |                ja się mogę przydać na co... Ja panu tego nigdy nie
1050    II,  XVI  |              zasypując pocałunkami.~- Co to było, Karl? Opowiedział
1051    II,  XVI  |               nożem.~- Ciszej mów, po co dorożkarz ma słyszeć! I
1052    II,  XVI  |              I nie przerażaj się tym, co powiem. Ja cię kocham, ale
1053    II,  XVI  |             odjeździe do Berlina i że co tydzień napisze.~Borowiecki
1054    II,  XVII |           przez Polaków zamierzone, a co gorsza, że prasa trąbiła
1055    II,  XVII |               jest miłość? Ta miłość, co trwać ma wiecznie, co łączyć
1056    II,  XVII |         miłość, co trwać ma wiecznie, co łączyć ma dwie dusze na
1057    II,  XVII |              ma dwie dusze na zawsze, co je topi w sobie? Złudzeniem,
1058    II,  XVII |                cierpieniami. Nie, to, co brałam za miłość, nie mogło
1059    II,  XVII |            legendy o tych wieczorach. Co wy tam robicie?~- Pije się
1060    II,  XVIII|             bez uprzedzeń, mówię, to, co zauważyłem, szereg spostrzeżeń
1061    II,  XVIII|          postępu, odkryć, wynalazków, co? Czy też są produktem tej
1062    II,  XVIII|              w strój olbrzymów."~"To, co wiemy, można porównać do
1063    II,  XVIII|           Łódź na zawsze.~- Gdzie? po co? dlaczego? - posypały się
1064    II,  XVIII|             prosto przed siebie, a po co? Aby być z daleka od Europy
1065    II,  XVIII|              z Anką?~- To moja rzecz, co potem będzie, zwróć jej
1066    II,  XIX  |                Coś mi jest i nie wiem co! – szepnął wstrząsnąwszy
1067    II,  XIX  |             się do niego.~- Aha! więc co chcesz? - zapytał po raz
1068    II,  XIX  |               potwornym kłębem, który co chwila się przewalał, unosił,
1069    II,  XIX  |          głucho, pod tym kołem, które co chwila już chwytało ich
1070    II,  XIX  |                bo dzień był straszny, co chwila padał deszcz ze śniegiem
1071    II,  XIX  |             było i nikt nie wiedział, co się z nią stało od śmierci
1072    II,  XIX  |         świszczące na podwieczorek.~- Co się dzieje z Zośką? - pytał
1073    II,  XIX  |              w bardzo bolesną ranę.~- Co, okpił was?~- Okpił, okpił! -
1074    II,  XIX  |              twarzach, a Kama płakała co chwila i uciekała do saloniku,
1075    II,  XIX  |                 Stachu! jak się masz, co? Dobrze, żeś przyszedł,~
1076    II,  XIX  |                ale tobie jakże idzie, co? - pytał w końcu pan Adam.~-
1077    II,  XIX  |              pasałeś nasze cię, Jęta, co? A te cybuchy księdza Szymona,
1078    II,  XIX  |            diabeł będzie się cieszył, co, jak ci się zdaje, Anka?...~ ~
1079    II,  XX   |            restauracji przy banhofie.~Co pił, co robił, co mówił,
1080    II,  XX   |    restauracji przy banhofie.~Co pił, co robił, co mówił, nic o tym
1081    II,  XX   |           banhofie.~Co pił, co robił, co mówił, nic o tym nie wiedział,
1082    II,  XX   |               gorączką siatkówkach.~- Co tu robić - myślał chwilami
1083    II,  XX   |   niewyraźniej wiedział, gdzie jest i co się z nim dzieje, jak przez
1084    II,  XXI  |           Ciągle pytał się o Karola i co chwila narzekał na duszność
1085    II,  XXI  |              z tą szarą, brudną nocą, co Łódź pokrywała.~Całe tygodnie
1086    II,  XXI  |         dachach, wprost okien domu.~- Co się tam dzieje, Anka? -
1087    II,  XXI  |               bezradnie, nie wiedząc, co robić, jak przytłumić te
1088    II,  XXI  |       hałaśliwie uderzała drzwiami.~- Co ty wyrabiasz dzisiaj! -
1089    II,  XXI  |          szerzej, coraz straszniej.~- Co ci się stało? - zapytał
1090    II,  XXI  |            przeleciała ulicą.~- Anka, co to?~- Wozy jakieś przejechały
1091    II,  XXI  |                  Może ojcu przeczytać co, dobrze? Skinął głową potakująco.
1092    II,  XXI  |         czytała dalej. Nie wiedziała, co~czyta, nie rozumiała ani
1093    II,  XXI  |   rozgorączkowane oczy, głos się rwał co chwila, zmieniał brzmienia
1094    II,  XXI  |          murów i walących się sufitów co chwila wstrząsał całym domem...~-
1095    II,  XXI  |               pożar zabiłby ojca...~- Co robić?... Czemu nie ma Karola?...
1096    II,  XXI  |            gwałtowniej, struny pękały co chwila z bolesnym brzękiem,
1097    II,  XXI  |              tak! Ażebyś ty wiedział, co ja przeszedłem! Jestem zupełnie
1098    II,  XXI  |           chory, boję się o siebie... Co za nieszczęście, co za nieszczęście...
1099    II,  XXI  |         siebie... Co za nieszczęście, co za nieszczęście... Byłem
1100    II,  XXI  |             przędzalnia była w ogniu! Co ja przeżyłem, co ja przeżyłem!~
1101    II,  XXI  |               ogniu! Co ja przeżyłem, co ja przeżyłem!~Narzekał dalej
1102    II,  XXI  |          jesteś rozżalony, nie wiesz, co mówisz, krzywdzisz mnie
1103    II,  XXI  |             załatwiam w kantorze...~- Co! co! mnie?... Za moją przyjaźń,
1104    II,  XXI  |         załatwiam w kantorze...~- Co! co! mnie?... Za moją przyjaźń,
1105    II,  XXI  | dotychczasowego życia i żeby nie wiem co, nie powróci do niego.~Mózg
1106    II,  XXI  |         osobno. Sam jeszcze nie wiem, co będę robić. Bądź zdrów,
1107    II,  XXI  |      widziałem, jak pan pracował, ale co pan będzie robić dalej?~-
1108    II,  XXI  |             mi się bardzo podoba, no, co?~Karol zaczął przedstawiać
1109    II,  XXII |           uprzątają rumowiska.~- A ty co robisz?~- A ja jestem też
1110    II,  XXII |       zupełnie, nic jeszcze nie wiem, co zrobię ze sobą...~- Niedobrze
1111    II,  XXIII|           będą sobie tutaj mieszkali, co, ładnie?~Kurowski potakiwał
1112    II,  XXIII|         jedwabnej sukni, nie wiedząc, co mówić, onieśmielona tym
1113    II,  XXIII|            przyjaciółmi i całował się co chwila z Karolem, w którym
1114    II,  XXIII|              wiedział jeszcze dobrze, co mu jest!~Wiedział tylko,
1115    II,  XXIII|    uświadamiał sobie, że to wszystko, co go otacza - to jego własność,
1116    II,  XXIII|       potrzeby.~Robienie milionów! Po co? nie wydawał nawet dochodów.
1117    II,  XXIII|            wydawał nawet dochodów. Po co?~Nie dośćże już był ich
1118    II,  XXIII|               się nie zdradzić z tym, co się w nim działo.~- Za miasto,
1119    II,  XXIII|                 wszystkimi ścieżkami, co się wiły wskróś pól zieleniejących