Tom,  Rozdzial

 1     I,  III |             słuchał z uwagą.~Muller istotnie musiał nie wiedzieć o niczym,
 2     I,  III |           rzucał jej w odpowiedzi i istotnie bawił się zupełnie.~Zuker
 3     I,  V   |           do Borowieckiego chcąc go istotnie w tym radosnym podnieceniu
 4     I,  V   |           radę, a raczej powiem, że istotnie to jest ryzyko. A jeżeli
 5     I,  V   |            całuję cię, do widzenia.~Istotnie, odczuł rozpryśnięte mlaśnięcie,
 6     I,  VI  |        prędko, dotknięta bardzo, bo istotnie całym sercem jeszcze żyła
 7     I,  VIII|       rozstaniu, kiedy zapytał, czy istotnie miała tak ważny interes,
 8     I,  VIII|         wyszedł z pośpiechem.~- Czy istotnie szło tak ostro, panie Karolu? -
 9     I,  VIII|          dzwonienia famulusa, który istotnie wszedł zaraz, niosąc telegram
10     I,  VIII|          tylko zna, to ci pomoże.~- Istotnie myśl szczęśliwa, a zresztą,
11     I,  IX  |              to za bezcen.~- Tak... istotnie... za bezcen... - odpowiadał,
12     I,  IX  |       patrzysz, Kaziu?~- Widziałem, istotnie jest piękne, w swoim rodzaju
13     I,  IX  |       weksle.~- Panu się śpieszy?~- Istotnie, pozostaje mi tylko raz
14     I,  IX  |            nos się czerwieni.~Berta istotnie rozpłakała się głośno i
15     I,  X   |           głosy w korytarzu.~Wszedł istotnie Jaskólski, poprzedzany przez
16     I,  X   |             prawie niedołęstwo.~Był istotnie typem niedołęgi.~Przez niedołęstwo
17     I,  X   |   potrzebujesz się nami bawić, więc istotnie stajemy się błaznami dla
18     I,  XI  |        wznosiły się i opadały.~Była istotnie bardzo piękną, ale tą suchą,
19     I,  XI  |          ziewając ukradkiem, bo się istotnie nikt dobrze nie bawił.~-
20     I,  XI  |        sprawdzi.~- Dziękuję, bo się istotnie nie sprawdzi. Daję ci słowo,
21     I,  XI  |          dosyć pokaźną liczbę dzieł istotnie wartościowych.~- Ach, bratowa
22     I,  XII |             kto bawić w chorobie?~- Istotnie, przyznam ci szczerze, że
23     I,  XIII|           tkacz do tej ziemi, która istotnie stała się dlań "ziemią obiecaną".~
24     I,  XIII|          się nieco od niego.~Muller istotnie wyszedł z drzwi prowadzących
25     I,  XIII|          wspaniałe!~Mieszkanie było istotnie urządzone z dorobkiewiczowską
26     I,  XV  | wdzięcznością, z podziękowaniem, bo istotnie jesteśmy trochę w kłopotach,
27     I,  XVI |             głębokiego zadowolenia!~Istotnie, interes przedstawiał się
28    II,  I   |     kieliszek pod światło, w którym istotnie wiśniak mienił się czysto
29    II,  II  |            dobre ucho, nieprawda?~- Istotnie zadziwiające - odpowiedział
30    II,  III |            daruje to opóźnienie, bo istotnie wczoraj przyjść nie mogłem.
31    II,  V   |            pieniądze, wielka łaska, istotnie!~- Mówisz pan jak człowiek
32    II,  XV  |            z nich tak mało się bawi istotnie, czemu wszyscy nie krzyczą,
33    II,  XVI |         niego wiarę, że to wszystko istotnie jest kłamstwem.~Borowiecki
34    II,  XVI |           Tak bardzo go kochała, że istotnie, gdyby zechciał, zdeptałaby
35    II,  XVII|              I spostrzegł teraz, że istotnie Grosglik miał rację przewidując,
36    II,  XXI |     chichotały w szalonym wirze, że istotnie przytłumiły odgłosy ognia