Tom,  Rozdzial

 1     I,  I   |      grzęskiego błota, na nagie drzewa, przytulone do długich murów,
 2     I,  III |     których wznosiły się sterty drzewa budulcowego u-łożone w wielkie
 3     I,  V   |         okrył bujną osędzieliną drzewa.~Dzień zapowiadał się pogodny.~
 4     I,  V   |  fabryki, przez niskie krzewy i drzewa błyszczały w słońcu okna
 5     I,  V   |         rosły stare, umierające drzewa, chylące się coraz bardziej,
 6     I,  VI  |     leżały całe sterty cegieł i drzewa, ścieśniając i tak wąską
 7     I,  VIII|       powozu, gdy zza grubszego drzewa, gdzie stała zaczajona,
 8     I,  VIII|         wszystkie strony, a gdy drzewa zaszumiały głośniej lub
 9     I,  VIII|        i automatycznie, wysokie drzewa zdawały się koronami rozmiatać
10     I,  IX  |         któremu nawet olbrzymie drzewa szumiące za oknami zdawały
11     I,  X   |      stacji do fabryk, ma skład drzewa na Mikołajewskiej i podobno
12     I,  XI  |      Watteau: łąka, strzępiaste drzewa, strumyk wijący się srebrną
13     I,  XI  |  południowej zatoki.~Magnoliowe drzewa, pokryte kwiatem, podobne
14     I,  XIII|        zboża 8794, owsa 18 685, drzewa razem 36850, bawełny surowej
15     I,  XIV |         niby stalowe, grube jak drzewa ręce pracowały również nieustannie
16     I,  XVI |    wznosiły się szeregi składów drzewa budulcowego, cementu, żelastwa,
17    II,  I   |         nasze. Prawie wszystkie drzewa w ogrodzie, wszystkie żywopłoty
18    II,  I   |      ścianą, wdarł się pomiędzy drzewa i zaczął szumieć i trząść
19    II,  I   |   mocniejszym chórze, wszystkie drzewa, trawy i stworzenia śpiewały
20    II,  I   |         Samiczka gdzieś z głębi drzewa odpowiadała mu sennym i
21    II,  I   |       cóż? widzę, że piękny, że drzewa kwitną, że trawa zielona,
22    II,  I   |         mi las - zobaczyłem, że drzewa wielkie, że wilgoć i że
23    II,  I   |       dogadywać: "A sadź ksiądz drzewa owocowe, a prowadź pszczoły,
24    II,  III |        pomiędzy stertami cegły, drzewa budulcowego, wśród dziesiątek
25    II,  III |     okno, za którym chwiały się drzewa.~Pończochę trzymała w ręku,
26    II,  III |         drzemiących na ławkach.~Drzewa chwiały się nad nimi sennie
27    II,  III |        dzieci, wymijały ludzi i drzewa i wciąż przewijały się w
28    II,  III |         gonić się po alejach, a drzewa szemrały sennie i jakby
29    II,  III |        w przedzachodniej chwili drzewa i zamykające się kielichy
30    II,  V   |     brzydką chałupę zwalić i te drzewa wyciąć, mnie to przeszkadza,
31    II,  V   |   fruwały jak skrzydła i biły o drzewa, i zaczepiały się o krzewy
32    II,  XV  |         prażyło niemiłosiernie.~Drzewa na trotuarach stały bez
33    II,  XV  |      się po ogródku i opadał na drzewa i na setki białych stołów,
34    II,  XV  |         było mroczno i smutnie; drzewa stały bez ruchu, a jeśli
35    II,  XIX | prowadzącej do cmentarza, nagie drzewa jęczały pod parciem wichru,
36    II,  XIX |       grobu.~Wiatr ustał nagle, drzewa stanęły w ciszy, ściemniło