Tom,  Rozdzial

 1     I,  I   |           się środkiem ulicy, pełnej czarnych kałuż wody i błota. Jedni
 2     I,  III |         włosach nadzwyczaj obfitych, czarnych oczach i brwiach i o majestatycznej,
 3     I,  IV  |          prócz połyskującego błota i czarnych, spiętrzonych gmachów w
 4     I,  VI  |      okrywkach, mężczyźni w długich, czarnych paltach, w hawelokach, z
 5     I,  VI  | niezliczonych sklepików, ziejących z czarnych zabłoconych wnętrzy brudem
 6     I,  VII |              elektryczne światło.~Na czarnych kanapkach i fotelikach niskich
 7     I,  VII |         Usiadła na stosie pluszowych czarnych poduszek, jakie jej podsunął
 8     I,  VIII|            tonęła w brudnych, prawie czarnych oparach i dymach, które
 9     I,  VIII|         razem z tą fałą zakopconych, czarnych, wynędzniałych i obdartych
10     I,  X   |           zapadłej twarzy i wielkich czarnych oczach.~- Spóźniłem się,
11     I,  X   |           bardzo ładnej twarzyczki i czarnych bystrych oczów.~Miała w
12     I,  XI  |            śledzili każdy błysk jego czarnych wielkich źrenic obwiedzionych
13     I,  XI  |              zgrabnym nosie i małych czarnych oczkach mocno podkreślonych
14     I,  XI  |          sklepowe złotników, i grupy czarnych fraków porozrzucane na tle
15     I,  XII |               otoczoną pierścionkami czarnych włosów pozakręcanych w białe
16     I,  XIII|             drgało i ślizgało się po czarnych szafach, w których stały
17     I,  XIII|           czepiał się jeszcze oczami czarnych punktów cyfr na białej karcie
18     I,  XIV |          niedaleko.~Kilku półnagich, czarnych od pyłu ludzi zwoziło nieustannie
19     I,  XIV |             ślizgał się po tysiącach czarnych lśniących dachów, zaledwie
20     I,  XIV |             kominów, niby las kolumn czarnych, chwiały się w tych ruchomych
21     I,  XVI |            szerokiej przestrzeni pól czarnych, przeszklonych wodą, naznaczonych
22     I,  XVI |          drzew bezlistnych i krzyżów czarnych, zaczęły błyskać barwy chorągwi,
23    II,  I   |          zapuszczał ostre spojrzenie czarnych, bardzo żywych oczów w karty
24    II,  I   |          oczy patrzyły spod zupełnie czarnych brwi jasno, spokojnie, ale
25    II,  I   |       sieniach długich, zabłoconych, czarnych siedziały stare Żydówki
26    II,  III |          fiołkowe cudowne oczy z tła czarnych rzęs i brwi paliły się takim
27    II,  III |        światła na Łódź pełną dymów i czarnych sylwetek kominów, na puste
28    II,  IV  |            mieszkalnych, siedzieli w czarnych sieniach, na progach, przed
29    II,  V   |      Grunspana biły ustawiczne kłęby czarnych dymów i tłukły się pomiędzy
30    II,  VI  | obciągniętych drzewem, stały szeregi czarnych szaf, podobnych do sarkofagów.~
31    II,  VII |         patrząc na niego spod swoich czarnych sobolowych brwi takim jasnym,
32    II,  VIII|     elektrycznością, tonął w mrokach czarnych ścian, senność rozwłóczyła
33    II,  XIV |    tonkińskich niedźwiedzi, zupełnie czarnych, ze wspaniałymi żółtymi
34    II,  XV  |              jakby obumarły, tysiące czarnych smutnych pni rozbiegało
35    II,  XV  |              wstążką wiła się wskroś czarnych pni i mroków, rozsiewała
36    II,  XXI |             okien, nagie szkielety o czarnych, rozsypujących się ścianach,