Tom,  Rozdzial

 1     I,  II  |   cierpię, nie czekałem.~- Dobry chłopak.~- Co mi do jego dobroci!
 2     I,  II  | przesuszony lub spalony.~- Głupi chłopak - myślał o Hornie i chwilami
 3     I,  III |          jutro.~- Pan jest dobry chłopak - powiedziała wesoło, ale
 4     I,  V   |        Walka to tak wyuczała, co chłopak zna i drukowane, i pisane,
 5     I,  V   |     księdzu Szymonowi sługuje. A chłopak ma dopiro na dziesiąty rok -
 6     I,  VIII|          ha, brawo Horn, dzielny chłopak.~- Szlachecka krew, panie
 7     I,  VIII|       rzucić na Bucholca.~- Zuch chłopak, panie dobrodziejski, trzeba
 8     I,  VIII|        jaki zabawny.~- Pan dobry chłopak, to papa nawet mówi i wszyscy
 9     I,  IX  |           Zaraz przyjadę - wołał chłopak, poganiał konia szpicrutą,
10     I,  IX  |        posadził sobie na kolana.~Chłopak zaczął krzyczeć i wydzierać
11     I,  IX  |         Dziadek dał mu wreszcie,~Chłopak nie miał już czasu dziękować,
12     I,  IX  |         praktykanta kantorowego, chłopak zupełnie biedny, którym
13     I,  IX  |   trlombi w tej trlombie - pytał chłopak od czasu do czasu, a nie
14     I,  X   |     którą przyciskała do piersi.~Chłopak ucałował jej ręce i z rozweseloną
15     I,  X   |         wio! - wykrzykiwał gruby chłopak pchając przed sobą krzesełko
16     I,  XIII|        wtrąciła Mada.~- To mądry chłopak, ale jego ojciec to ma coś...
17    II,  I   |     długiej fajki, którą mu mały chłopak zapalał przyklęknąwszy na
18    II,  I   |    ptaszeczki boże tak śpiewają.~Chłopak otworzył okno na ogród i
19    II,  I   |      mógł dociągnąć się dymu, bo chłopak nie mógł zapalić, trzasnął
20    II,  I   |        tam nie obrywam - burknął chłopak, nierad z przypomnienia.~-
21    II,  I   |          młodszy brat.~- To zuch chłopak - szepnął ksiądz po jego
22    II,  I   |     Później się dowiedziałem, że chłopak matce ściągnął kaftan i
23    II,  I   |          w trzecim jeździł i mój chłopak, jeździł i parobek, com
24    II,  I   |         najstarszego żenię, a że chłopak we szkołach nie był, do
25    II,  V   | Wassermanowa przyszła! - zawołał chłopak przez drzwi.~- Wojtek, niech
26    II,  V   |          Grunspan idą! - zawołał chłopak przez drzwi.~- Może pan
27    II,  VII |         ukochanemu i że ten jej "chłopak kochany" był dzisiaj dla
28    II,  IX  |        przerwał Józio Jaskólski.~Chłopak, zapłakany, zaczął jąkać,
29    II,  X   |         a piąty, kilkunastoletni chłopak, który mdlał ciągle, jakieś
30    II,  X   |          do domu, pozostał tylko chłopak, którego wreszcie otrzeźwił
31    II,  X   |        kazał kłaść na nosze, ale chłopak ryknął płaczem i uchwycił
32    II,  X   |  uspakajać, ale nic nie pomogło.~Chłopak drżał ze strachu i obłąkanym
33    II,  X   |         niego, gdy oprzytomniał.~Chłopak nic nie odpowiedział, tylko
34    II,  X   |          opatrzył odkrywając, że chłopak ma trzy żebra złamane. Dzień
35    II,  XIII|      idzie.~- Z Wilczkiem. Mądry chłopak. Chce za cztery morgi czterdzieści
36    II,  XV  |          być jej mężem - ten jej chłopak kochany, jak go nazywała