Tom,  Rozdzial

 1     I,  I   |    słyszał około siebie i czuł tę przyszłą fabrykę. Widział stosy materiałów,
 2     I,  II  |           my jesteśmy biedne. Tom przyszła dopraszać się sprawiedliwości,
 3     I,  V   |      Uśmiechnął się do siebie, bo przyszła mu na myśl Lucy.~- Twoja
 4     I,  V   |       znawcy i kochającego bardzo przyszłą swoją żonę.~Wrócili do saloniku.
 5     I,  VIII|          Trawiński drgnął.~- Ale, przyszła mi myśl. Znasz starego Bauma?~-
 6     I,  IX  |        przedstawiła Bercie, która przyszła na odgłos dzwonka i ciekawie
 7     I,  X   |             Dziękuję. Dobrze, żeś przyszła, Zośka, dziękuję!~Chciwie
 8     I,  XI  |       ślicznym dziewczątku siedzi przyszła Mesalina!~Borowiecki nie
 9     I,  XI  |     szepnęła:~- Dlaczego Lucy nie przyszła?~I lekka ironia zamigotała
10     I,  XII |          No, dość tych głupstw. W przyszłą sobotę czekam cię, czekam
11     I,  XIII|           się nazywa, panna Antka przyszła?~- To ją wyrzuć, a jak mnie
12     I,  XVI |           na kolej, co?~- Bawełna przyszła rano! Masz pieniądze?~-
13     I,  XVI |  przepracowanym, łaknącym - teraz przyszła kolej na niego, podnosił
14    II,  I   |     wszystkimi siłami.~I gdy Anka przyszła prosić na kolację, spojrzał
15    II,  I   |  nadziewając się po prostu kaszą; przyszła na końcu banda gęsiąt z
16    II,  I   |           podejść do przywitania.~Przyszła i Anka, przywitał się z
17    II,  II  |    sinawym uszom bankiera.~- Mnie przyszła myśl, żebyś pan dawał lekcje
18    II,  III |           gdybym tak pewnego dnia przyszła do ciebie i została na zawsze? -
19    II,  V   |          Panie, a to Wassermanowa przyszła! - zawołał chłopak przez
20    II,  VI  |       Horna, na którego nareszcie przyszła kolej.~Horn ukłonił się
21    II,  VI  |    zgłosił za rok, bo będziemy na przyszłą wiosnę powiększali fabrykę,
22    II,  VII |    odpowiedział z naciskiem Horn, przyszła mu bowiem na myśl Zośka
23    II,  VIII|        się w jej sercu i gdy Mela przyszła i siadła obok niego, Róża
24    II,  IX  |           była i Trawińska, która przyszła na minutkę, bo się jej w
25    II,  IX  |        choćby dlatego, że to moja przyszła żona.~Matka zerwała się
26    II,  X   |       Anka! chodź no, dziewczyno!~Przyszła i usiadła na poręczy wózka
27    II,  X   |   przekomarzał się z Kaina, która przyszła z Wysocką w odwiedziny i
28    II,  XI  |          słuchając myśli, jaka mu przyszła w tej chwili, kupił bukiet
29    II,  XIV |     zawsze - rzucił ciszej, bo mu przyszła na myśl Mela i Wysocki. -
30    II,  XV  |       znać, że gromada robotników przyszła i .koniecznie ją chce widzieć.~
31    II,  XV  |     oczekując odpowiedzi.~Służąca przyszła zaraz.~- Panienka poszła
32    II,  XV  | zielonawej materii.~- Dobrze, żeś przyszła, miałam pisać po ciebie.~-
33    II,  XV  |           staraniach Kurowskiego, przyszła na stół kwestia, gdzie jechać?~-
34    II,  XV  |      Karol jednak nie nadchodził, przyszła natomiast Wysocka, jakaś
35    II,  XV  |         tym lepiej sprawę, z jaką przyszła.~Anka słuchała jej ze wzrastającym