Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |          metrów dziennie drukują.~- Mało - mruknął cicho, puścił
 2     I,  III  |       zawsze zostaniemy. To zresztą mało ważne rzeczy, a są znacznie
 3     I,  III  |          Łódź traci dwa miliony, są mało ważne; przyszły bowiem wiadomości
 4     I,  IV   |             pracy, jest niezmiernie mało zawodowych donżuanów, niesłychanie
 5     I,  IV   |             donżuanów, niesłychanie mało sposobności do zdobywania
 6     I,  V    |          Rydze przez całe trzy lata mało co spałem, bo wszyscy się
 7     I,  V    |            bezładnego opowiadania i mało słyszał, siedział cierpliwie,
 8     I,  V    |       pańskiej śmierci, jest bardzo mało, a może i nie ma ich zupełnie
 9     I,  V    | najzwyklejszy, na sposób niemiecki. Mało mięsa, a wiele jarzyn.~Zastawa
10     I,  V    |             nie umiem nazwać, bo za mało znam wasz język, ale chciałbym
11     I,  VI   |            kobietą. Mela, tu takich mało w Łodzi - mówił poważnie,
12     I,  VIII |            jestem na to podpisać.~- Mało! Podpis niewiele kosztuje -
13     I,  VIII |             gdzie - co ważniejsza - mało kogo stać było na to. W
14     I,  XI   |           nie powinny, że jednak ja mało mogę mówić o aniołach, bo
15     I,  XIII |           na inną ulicę.~Ulica była mało zabudowana i zaraz prawie
16     I,  XIII |            tyle gotowego towaru, że mało co się sprzedaje. Sezon
17     I,  XIV  |             hrabiego do siebie, ale mało, że go zaprosił, kazał na
18     I,  XIV  |            możebne, a bo to w Łodzi mało jest podobnych śmieszności
19     I,  XV   |            Mam za wielki garb, a za mało pieniędzy. Gdybym był ślepy,
20     I,  XV   |         codziennie czuł się gorzej, mało sypiał i noce przepędzał
21    II,  I    |           wiem, co pierwej robić.~- Mało ma pan dla mnie czasu teraz,
22    II,  I    |            mnie czasu teraz, bardzo mało... - dodała ciszej i smutniej,
23    II,  II   |           tłumaczył się pokornie.~- Mało pan wiesz - mruknął bankier
24    II,  II   |            Mów pan, ale prędko, mam mało czasu.~- Pan prezes obiecał
25    II,  V    |             firanką, wpuszczało tak mało światła, że cała izba i
26    II,  XI   |              ja wiem, mnie~samego o mało już którego dnia szlak nie
27    II,  XI   |            ona ma sto tysięcy.~- Za mało.~- Dałbym sto dwadzieścia,
28    II,  XIII |       tysięcy - rzekł wymijająco.~- Mało! Panna Mela jest brylant,
29    II,  XIII |             pięćdziesiąt tysięcy za mało.~- Mało! Pięćdziesiąt tysięcy
30    II,  XIII |     pięćdziesiąt tysięcy za mało.~- Mało! Pięćdziesiąt tysięcy to
31    II,  XIV  |             licytacji nie stanę, za mało mam pieniędzy...~- Ty się
32    II,  XV   |            Anka. - Czemu z nich tak mało się bawi istotnie, czemu
33    II,  XV   |            przebacz mi. Czy już tak mało cię obchodzę, co?~Pochylił
34    II,  XV   |        zajęty wykończaniem fabryki, mało mógł poświęcać i czasu,
35    II,  XVIII|           mógł się rozruszać, mówił mało i nie słuchał, pił natomiast