Tom, Rozdzial
1 I, III | zrobi na brzuch, sprzeda konie, będzie chodził pieszo i
2 I, III | zatrzaskując drzwi za sobą.~Konie ruszyły z kopyta.~Borowiecki
3 I, V | dziewiątej, telefonował o konie do domu i jak przyszły,
4 I, V | przypominając sobie dokładnie.~- Konie pana Bucholca po pana dyrektora -
5 I, V | gdzie.~- Ja bym panu dał konie, tylko niech pan nimi powozi
6 I, V | uczuciem ulgi ogromnej.~Odesłał konie Bucholca czekające na niego
7 I, VI | jeździć, mnie stać na porządne konie.~- To sobie kup, mnie nie
8 I, VI | kup, mnie nie stać na inne konie!~- Cicho, Żydy! - zawołał
9 I, VI | błota, to pójdę pieszo, Konie ruszyły ostro.~- A swoją
10 I, VII | coby oni się bawili. Każ konie założyć. Ernest Ramisz musi
11 I, VIII| uśmiech.~- Pan prezes ma konie w domu?~- Potrzebne panu,
12 I, VIII| niecierpliwie czekał na konie.~Urzędnicy z przykutymi
13 I, VIII| Zukerowi, jak kombinował Karol.~Konie wreszcie przyszły i za wychodzącym
14 I, VIII| miastem, kazał zatrzymać konie i zaczekać na siebie.~Obszedł
15 I, X | przedsiębiorstwa: trzyma konie, którymi wozi węgle ze stacji
16 I, X | nastręczyłem jednemu Żydowi konie do kupna i znowuśmy pili
17 I, X | szukał miejsca, stręczył konie i rozpijał się powoli, także
18 I, X | chcesz, to cię podwiozę, moje konie czekają przed bramą.~Zwróciła
19 I, XIII| mam salony, mają powozy i konie, i ja mam powozy i konie.
20 I, XIII| konie, i ja mam powozy i konie. Kosztuje drogo, niech kosztuje
21 I, XIII| że można by w niej pławić konie, połączona rurami z fabryką,
22 I, XVI | zaprzężonym w dwa kare, wspaniałe konie.~Panny robiły po cichu uwagi
23 I, XVI | splątanych gorączkowych głosów, konie kwiczały dziko, świsty batów,
24 II, I | krzyczał przez okno, żeby mu konie zakładali natychmiast, a
25 II, I | huncwocie jeden, a zakładaj konie - ryknął do kuchni, gdzie
26 II, I | jutro umówimy.~- Cugowe konie weźmiesz do Łodzi czy sprzedasz?~-
27 II, I | szepnęła Anka spostrzegłszy konie czekające na szosie.~- Szkoda,
28 II, II | na wsi, trzymać wyścigowe konie, jeździć za granicę, polować,
29 II, III | się ociężale trotuarami, konie stały z pospuszczanymi łbami,
30 II, VI | usłyszał już odpowiedzi, bo konie poderwały z miejsca, ale
31 II, VIII| odpowiedź - szepnęła patrząc na konie biegnące kłusem.~Ciotka
32 II, XII | Drewnowską.~- Po szóstej konie będą czekały przed twoim
33 II, XIII| może będą mogli trzymać konie i powóz.~To Moryc, Moryc,
34 II, XIII| tymczasem było już po szóstej.~Konie Kesslera już czekały przed
35 II, XV | pojedziemy do kościoła, bo konie już czekają - powiedział
|