Tom,  Rozdzial

 1     I,  II  |           dziedziniec. Spostrzegł Horna stojącego za domkiem szwajcara,
 2     I,  II  |        wpływem tych dobrych oczów Horna, wpatrzonych w niego. -
 3     I,  II  |    zaniepokojenie. Niektóre słowa Horna przychodziły mu na myśl,
 4     I,  III |     pomiędzy nimi zastał Moryca i Horna.~W loży było nadzwyczaj
 5     I,  VIII|      taryfy policzyć - zawołał do Horna, który już od kilku dni,
 6     I,  VIII|           stukał kijem w podłogę.~Horna tak to irytowało, taki był
 7     I,  VIII|             zawołał ze złością na Horna.~- Obu rękami pisać nie
 8     I,  VIII|           Zastał tylko Bucholca i Horna, bo reszta już się rozproszyła
 9     I,  VIII|       sobą. Nie mógł wziąć strony Horna, bo nie wiedział, o co im
10     I,  VIII|         Patrzał więc zgorszony na Horna, który spokojnie kładł kalosze
11     I,  VIII|         zabrał się do jedzenia.~- Horna nie było jeszcze? - zapytał
12     I,  VIII|          O, pan Sierpiński nazywa Horna Niemczykiem, ciociu! - zaprotestowała
13     I,  VIII|         Niech pan nie prześladuje Horna, niech mu pan pomoże. On
14     I,  IX  |           jeśli w domu zastaniesz Horna, bo miał przyjść do mnie,
15     I,  XIII|           o protekcję do Szai dla Horna.~Fabrykant przyrzekł uroczyście,
16     I,  XIV |          jakiś przepisywał.~Prócz Horna wszyscy byli kolegami ze
17    II,  III |         górnego parku, i zobaczył Horna z Kamą, siedzących nad brzegiem
18    II,  III |         rozradowaną twarzyczkę do Horna, który siedział trochę w
19    II,  III |  pocieszać bardzo nieszczęśliwego Horna.~- Dziękuję. Ja pana kocham,
20    II,  III |         rozradowana.~- Więcej niż Horna, co?~Ale już nic nie odpowiedziała
21    II,  III |            bo zobaczył przed sobą Horna z Kamą: szli trzymając się
22    II,  IV  |          nie zważając na obecność Horna.~Urządzili jej zaraz mieszkanie
23    II,  IV  |           się przeniósł do pokoju Horna, zamknęła się w nim, nie
24    II,  V   | przenikliwym spojrzeniem obrzucił Horna.~- Pan pracował u Bucholca? -
25    II,  V   |           się końcami palców ręki Horna.~- A ja do pana, panie Wilczek,
26    II,  V   |          powracały badając twarze Horna pobieżnie i Wilczka bardzo
27    II,  V   |     porozumiewające spojrzenia na Horna, który siedział nachmurzony
28    II,  VI  |        binokle, bo woźny meldował Horna, na którego nareszcie przyszła
29    II,  VI  |          po twarzach Stanisława i Horna, stojących pod oknem, ale
30    II,  VI  |        albo rzucała spojrzenia na Horna.~- Rojza, a twój Berek dużo
31    II,  VI  |            a Nina zwróciła się do Horna, który zjawił się z pieniędzmi. -
32    II,  VI  |           Stanisław powiedział do Horna:~- Pan ma śliczne znajomości!
33    II,  VI  |     maszynami, pociągając za sobą Horna.~- Cóż siostra? widzieliście
34    II,  VII |           panów - zwróciła się do Horna i Maksa i odeszła z nimi.~-
35    II,  VII |          po dłuższym milczeniu do Horna, który siedział obok niego.~-