Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |     pular-dą, bardzo dobra, moja żona jest sławna z tego.~Horn
 2     I,  V    |         Socha on jest, a ja jego żona i przyśliśwa prosić wielmożnego
 3     I,  VI   |          groźnej, jaką podnosiła żona z pomocą najbliższej familii,
 4     I,  VI   |         człowiekiem własna nawet żona i rodzina. Regina mnie wprost
 5     I,  VIII |        to palnę sobie w łeb.~- A żona! - rzucił prędko, bo ujrzał
 6     I,  IX   |    Familienblatów", którymi żyła żona i córki, i tak spędzał wieczór.~
 7     I,  X    |        usprawiedliwiał się przed żoną.~- Jak honor kocham, pijany
 8     I,  XI   |     jedno, z kim się ożeni, byle żona miała posag w gotówce i
 9     I,  XI   |         ja się mam dobrze i moja żona też, co?~Gwar, jaki wrzał
10     I,  XI   |         zapytał Grosglik.~- Moja żona, panie.~- A, to panu winszuję,
11     I,  XI   |      sklep jubilerski pani Cohn, żona jednego z fabrykantów, i
12     I,  XII  |    miłość.~- Jak teraz, to tylko żona.~- Tylko żonę można kochać
13     I,  XIII |       miała wejść Mada.~- A pana żona i dziecka? - zapytała po
14     I,  XIII |     poszedł zajrzeć do żony, ale żona spała, zakopana w betach,
15     I,  XIV  | korytarza. Wszedł do mieszkania.~Żona już spała, a że mu się zachciało
16    II,  I    |     Bucholca?~- Tak, przyszedł z żoną.~- Anka, czemu to tak wielkie
17    II,  I    |         inszego... Z początku to żona chciała me sprać, że ja
18    II,  I    |      strycharza, sam pomagałem i żona, i dzieci, robiliśmy jak
19    II,  I    |          postawił chałupkę, żeby żona miała gdzie mieszkać z dziećmi,
20    II,  VI   |          Szajewicz Mendelsohn, z żoną Ruchlą, ona że Regina, to
21    II,  VI   |  przemianowany na Szmula, a moja żona Regina na Ruchlę! - wołał
22    II,  VI   |     Szmul Szajewicz Mendelsohn z żoną Ruchlą, ona że Regina! -
23    II,  VI   |          Pan Jezus me pilnuje, a żona dogląda... Nie ma jej bez
24    II,  VII  |        który cicho wsunął się za żoną do salonu i również cicho
25    II,  VIII |     powiedzieć mu teraz, że jego żoną być nie może.~Nie, za nic
26    II,  IX   |     dlatego, że to moja przyszła żona.~Matka zerwała się gwałtownie,
27    II,  X    |        po czwartego zgłosiła się żona i wśród krzyków i płaczów
28    II,  XIII |           czy chcesz zostać moją żoną? - powtórzył~znowu, zmieszany
29    II,  XIII |     Dobrze, Moryc, zostanę twoją żoną...~Chciał pocałować ją w
30    II,  XIII |          powiem ojcu, będę twoją żoną, dobrze! - powtarzała monotonnie.~
31    II,  XVI  |   wybraliście się, bo jedna jest żoną, a druga nią będzie wkrótce.~-
32    II,  XVI  |       miałem żadnych stosunków z żoną pańską, że list jest oszczerstwem
33    II,  XXIII|   fabrykę Borowieckiemu, a sam z żoną wypoczywał przy synu, któremu
34    II,  XXIII|    osamotnionym.~Mada była dobrą żoną, jeszcze lepszą mamką i