Tom, Rozdzial
1 I, III | zostałem, aby się widzieć z panem, no i na nic moje plany.
2 I, III | Borowiecki, ja chciałem z panem pomówić.~- Może po teatrze,
3 I, III | o mnie tam w krzesłach z panem. Weltem, czułam to.~- Mówiliśmy
4 I, III | siedzieć teraz, kiedy był panem takiej wielkiej tajemnicy,
5 I, IV | wieczorem?~- Był z paniami i z panem Cohnem, pojechali do "Arkadii".~
6 I, V | panie. Jestem zupełnym panem wszystkich swoich władz -
7 I, VIII | bo tobie razem z twoim panem nadłamię żeber.~- Verflucht!
8 I, VIII | rękawiczce.~- Morgen!~- Pójdę z panem kawałek.~Zsunął gałką laski
9 I, VIII | będzie nam wygodniej z panem Borowieckim. Ale pan mi
10 I, XI | ekspozycja! Mnie tu jest dobrze z panem Mullerem. Ja morze znam,
11 I, XII | Murray.~- Pójdę razem z panem.~Obciągnął szybko surdut,
12 II, I | dostawę. Mówiłem już o tym z panem Weltem, ale mi powiedział,
13 II, I | i koniecznie chce się z panem widzieć.~- Socha? Czy to
14 II, I | pomiędzy księdzem Szymonem a panem Adamem, który bił nogą w
15 II, I | bo przecież to z tobą, z panem - poprawiła się rumieniąc
16 II, II | załatwimy go prędko, bo ja mam z panem pogadać w pewnej bardzo
17 II, II | zdolności. Dlaczego ja z panem robię interesy? Dlaczego
18 II, II | tylko dla przykładu. Każdy z panem zechce robić interes i pan
19 II, II | Wilczek, stary Grunspan chce z panem pomówić choćby zaraz.~-
20 II, III | miała się sprowadzić Anka z panem Adamem.~Mieszkał tymczasowo
21 II, III | pan wieczorem przyjdzie z panem Maksem, to panom upiekę
22 II, III | Panie Karolu, chciałam się z panem widzieć, aby prosić go o
23 II, VIII | Maksa.~- Co się stało z panem Baumem? - zapytała Mada
24 II, XI | Ja jestem papuga i z panem wcale nie mówię.~- Ciocia
25 II, XI | pana nienawidzę, ja się panem brzydzę...~- A ja Kamę kocham
26 II, XI | głowę, żebyśmy płakały nad panem.~- Kiedyż ja to byłem taki
27 II, XI | to bym... to bym... za panem poszła w ogień... na śmierć...
28 II, XI | ściskając mu ręce.~- Tylko mam z panem coś do pogadania.~- Powiedz
29 II, XI | się grubo stęskniłem za panem.~- Dziękuję. Pan jesteś
30 II, XI | krzyknął do kantoru. - Ja z panem pogadam inaczej! Ty złodzieju!
31 II, XIII | się.~- Potrzebuję wpierw z panem pomówić.~- Mnie już coś
32 II, XVI | że bardzo współczuję z panem. No, ale skoro to nieprawda,
33 II, XXIII| ślubu, że nareszcie jest już panem miliona - że jest u progu
34 II, XXIII| Borowiecki był zupełnym panem olbrzymiej fabryki.~Przez
|