Tom,  Rozdzial

 1     I,  II  |       tutaj jesteś? - przerwał mu ostro i usiadł przed długim stołem.~-
 2     I,  II  |        panu szczerze, chociaż tak ostro, za ostro pan mówi do mnie,
 3     I,  II  |   szczerze, chociaż tak ostro, za ostro pan mówi do mnie, ale mniejsza
 4     I,  III | najwspanialsze szafiry paliły się ostro. Twarz miała o gorącym tonie
 5     I,  V   |        minuty. Zaczekaj! - rzucił ostro do swojego nadwornego doktora,
 6     I,  V   |      zno-wu rzucał i komenderował ostro i krótko.~Lokaj zaledwie
 7     I,  VI  |       pójdę pieszo, Konie ruszyły ostro.~- A swoją drogą ty mnie
 8     I,  VI  |  doprowadzi - odpowiedziała dosyć ostro, zamilkła i patrzyła smutnie
 9     I,  VII |        Kto tam mieszka? - zapytał ostro, wskazując na okna.~- Zaraz
10     I,  VIII|       wyjściu - nie wiem. Szło na ostro. Horn z całą serdecznością
11     I,  VIII|             Czy istotnie szło tak ostro, panie Karolu? - pytała
12     I,  VIII|           w teatrze.~- Więcej jak ostro, bo Horn gotów był się rzucić
13     I,  VIII|      Karol.~- Dlaczego? - zapytał ostro, zsuwając cylinder w tył.~-
14     I,  VIII|          sal sąsiednich, świstały ostro, a jeszcze ostrzejszy zgrzyt
15     I,  IX  |     Żądałaś tego? - zapytał dosyć ostro.~- Tak, chciałam mojemu
16     I,  X   |      zostaniecie dziećmi - rzucił ostro i powstał.~- Więc czemu
17     I,  XI  |     rozumiem.~- O kim? - zapytała ostro.~- O swoim przyszłym. Ale,
18     I,  XI  |  wystarcza na resztę żywota.~- Za ostro pan sądzi Bourgeta - odezwała
19     I,  XI  |          się Mela.~- Być może, że ostro, ale sprawiedliwie.~- Dziękuję
20     I,  XI  |           tłumaczył, gdy mu dosyć ostro wyrwała rękę. - Ale, a propos
21     I,  XII |        szedł zygzakowato, nogi mu ostro wyskakiwały i drgały tabetycznie,
22    II,  I   |           bagnisk rechot i wołały ostro: "Rade, rade, rade!"~Milkły
23    II,  I   |         do ogrodu! - komenderował ostro, oganiając się od gołębi
24    II,  I   |           już gotowy - powiedział ostro Maks, zirytowany tym "koniecznie".~-
25    II,  I   |    Doskonała łódzka kanalia.~- Za ostro, panie Karolu. Muszę się
26    II,  III |           spojrzał na nią zimno i ostro i takim ostrym głosem odpowiedział,
27    II,  IV  |            a więc tak! - zawołała ostro i z taką determinacją w
28    II,  IV  |             Precz mi! - krzyknęła ostro raz jeszcze matka. Wtedy
29    II,  IV  |        plotki, to prawda! - rzekł ostro, wstając z miejsca.~- Więc
30    II,  VI  |       wyrządzoną, ale zadźwięczał ostro dzwonek elektryczny i z
31    II,  VI  |     medycyny - odpowiedział dosyć ostro Wysocki.~- Na przykład,
32    II,  VIII| niechętnie.~Matki oczy zaświeciły ostro, a w oczach doktora jaśniał
33    II,  X   |          zdycha z Bogiem - rzucił ostro, dotknięty jej wyniosłością
34    II,  XII |     spiczastej głowy i z długich, ostro zakończonych uszów podobny