Tom,  Rozdzial

 1     I,  I   |            wymyślał Mateuszowi.~- Ja tobie zbiję ładny kawałek pyska,
 2     I,  III |      kamizelkę.~- Myślałem dzisiaj o tobie, a nawet wczoraj z Bo-rowieckim
 3     I,  III |          Dlatego właśnie mówiliśmy o tobie.~- I co, wełna?~- Bawełna!~-
 4     I,  V   |         widzę, żeś ty coraz głupszy. Tobie już w brzuch głowa wlazła.
 5     I,  V   |           Karol, nie spodziewałem po tobie. Mówię zupełnie szczerze.
 6     I,  VI  |              towar także na kredyt i tobie są winni, a jak oni ci nie
 7     I,  VI  |              była jej specjalność.~- Tobie się to podoba?~- Mnie się
 8     I,  VII |              jest prawdziwy rubel! A tobie, Abraam, to ja zapłacę dzisiaj
 9     I,  VII |        siedemdziesiąt pięć kopiejek, tobie się dzisiaj nie chciało,
10     I,  VIII|              ciągle, ciągle myśleć o tobie.~- Tak, ale ja nie mógłbym
11     I,  VIII|               August, nie próbuj, bo tobie razem z twoim panem nadłamię
12     I,  VIII|       potrzebuję żyć i mieć fabrykę. Tobie bym przedłużył egzystencję
13     I,  IX  |          przeczucia przepełniły. Ale tobie nic nie jest, prawda? Jesteś
14     I,  X   |             mu się mówić nawet.~- Co tobie, Wysocki?~- Nic, prócz zwykłego
15     I,  X   |          chory na litość, jak mówi o tobie Bernard.~- Bernard - zawołał
16     I,  X   |              Teraz ja się spytam, co tobie, Mela? Masz łzy w głosie?~-
17     I,  XI  | odpowiedziała dobitnie.~- Zygmuś? ja tobie kładę letni mundur, ty potrzebujesz
18     I,  XI  |              W tej chwili myślałam o tobie - szepnęła cicho, podnosząc
19     I,  XI  |              nimfach jak... nimfy na tobie - zawołał Grosglik.~- Panie
20     I,  XII |      uśmiechu i zamilkli.~- A jednak tobie coś jest?~- Dlaczego przez
21     I,  XII |             łódzku, ale teraz wierzę tobie i nie gniewam się zupełnie,
22     I,  XIV |         praktyczna głupota podobnych tobie, umiejąca tanio kupić i
23    II,  I   |            ojciec nie sprzeda.~- Ale tobie może potrzebne te pieniądze.~-
24    II,  III |              będę wierzyć, jeśli nie tobie! - zawołała szczerze i głęboko.~-
25    II,  VI  |             tak łby porozbijam jak i tobie, stary złodzieju! Nie ruszę
26    II,  X   |        odniosą, a ja będę pamiętać o tobie.~- Nie mam matki.~- A gdzie,
27    II,  X   |          opłaci mi się pożyczać, a i tobie będzie wygodniej, nie będzie
28    II,  XI  |              mi się śniło. Karna, co tobie?~- Pan nie był nieszczęśliwym!...
29    II,  XIII|        Rozmawiałem właśnie z ojcem o tobie.~- A! - szepnęła przeciągle,
30    II,  XIII|              że ja ciągle myślałem o tobie. Więc powiedz, chcesz wyjść
31    II,  XIII|          mówisz?~- Nie ubliża to ani tobie, ani pannie Meli, mówię,
32    II,  XV  |            wiesz, co mówią w Łodzi o tobie i o Karolu?~- Nie myślałam
33    II,  XIX |          słuchała z uwagą.~- No, ale tobie jakże idzie, co? - pytał