Tom, Rozdzial
1 I, I | wiedziałeś?~- Ja miesiąc temu wiedziałem, że on się potrzebuje
2 I, III | przysłali mi dwa tygodnie temu.~- Nas tylko troje będzie
3 I, V | gimnazjum. Ale dziadek przeczy temu stanowczo i mówi, że pan
4 I, V | Mówiliśmy o Szai.~- Dajmy spokój temu. Kundel niech tutaj przyjdzie
5 I, VI | przyjaciółmi układ kilka godzin temu, zarobić jak najwięcej.~
6 I, IX | zużyta na nic, niepotrzebna temu potworowi-miastu. Patrzył
7 I, IX | piękna.~Nie sprzeciwiał się temu, tym bardziej że sam lubił
8 I, IX | wy włóczyć!~- Po to, że temu trzeba raz koniec położyć,
9 I, IX | ciekawie się przyglądała temu jedynemu okazowi łódzkiego
10 I, IX | bez miłosierdzia czyńcie temu, kto nie czynił miłosierdzia."~
11 I, X | dzieci, które się mocno temu opierały, bo wszystkie przepadały
12 I, X | nędzy, bo sam nie potrafił temu zaradzić, a zresztą nic
13 I, XI | nie otworzę.~- Przeciwko temu protestuję bardzo gorąco
14 I, XII | niedowierzaniem.~- Dwa tygodnie temu - odpowiedział ciszej i
15 I, XII | bezwiednie. Nie dziw się temu, że jestem pochłonięty tą
16 I, XII | bo sposobność nie była po temu i i nie miałem kogo - powiedział,
17 I, XII | Szkoda, że nie żyłem sto lat temu - zaczął~zwykłym tonem.~-
18 I, XII | bawił na świecie. Sto lat temu było jeszcze dobrze. Istniały
19 I, XIV | Zaraz się dowiesz. Miesiąc temu bawił w Sosnowcu przejazdem
20 I, XVI | wygrażały za swoją nędzę temu wspaniałemu orszakowi, który
21 II, I | nieszczęść cieszysz.~- Już tam temu daj spokój, a co leżysz,
22 II, I | ale pan Karol opiera się temu, za co jestem mu bardzo
23 II, I | on umarł z piętnaście lat temu.~- Był. Widziałem go! Modliłem
24 II, I | któreśmy razem trzy lata temu robili. Patrzcie, jaki ma
25 II, I | zrobi się ruch. Dziesięć lat temu było tak samo. A cóż, że
26 II, I | i pisać dopiero parę lat temu.~- Ale po co chamowi majątek,
27 II, III | celem.~- Nie, nie! ale dajmy temu spokój. Może pan ma rację,
28 II, VIII| oddawała się z rozkoszą temu czarownemu prądowi, jaki
29 II, VIII| bardzo silnie.~Poddała się temu uściskowi tak biernie, że
30 II, XIII| niego nie wyszła, byłbyś pan temu księciu sprawiał spodnie
31 II, XIV | byłbym bardzo wdzięczny temu, kto by mnie oswobodził
32 II, XV | budowie fabryki.~Wierzyła temu z początku i znosiła cierpliwie
33 II, XIX | przypomnienia.~Ale Wilczek tak był temu nierad, że nic nie odpowiedział,
|