Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    |          kilkanaście sekund z taką siłą, aż szyby brzęczały w oknach.~
 2     I,  II   |         widziadła porwane straszną siłą ruchu; jak jakieś strzępy
 3     I,  III  |            wparła się w niego całą siłą na mgnienie, aż się zachwiał
 4     I,  III  |            jego twarz z porywającą siłą.~Czuła głód pocałunków,
 5     I,  III  |      Karola, przycisnęła mu z taką siłą rękę, że omal nie krzyknął
 6     I,  III  |           i szalała porwana własną siłą - on myślał o bawełnie,
 7     I,  III  |           prawie odruchowo, więcej siłą nawyknienia do podobnych
 8     I,  IV   |           i zamiatał kałuże z taką siłą, że błoto bryzgało na parkany
 9     I,  IV   |      oberwał dzwonek i trząsł całą silą drzwiami, wreszcie, po długim
10     I,  VII  |   przeciągając się w fotelu z taką siłą, aż wielki guzik, imitujący
11     I,  IX   |         świateł i tętniała ogromną siłą życia. Ślizgał się oczami
12     I,  IX   |         rozdrgane energią, huczące siłą niepokonaną, widać było
13     I,  XI   |           zamilkł i gwar z większą siłą niż przedtem wionął po salonie.~
14     I,  XII  |           płotka kursuje z jednaką siłą przez szereg pokoleń.~Borowiecki
15     I,  XII  |        cofał pospiesznie w głąb, i siłą powstrzymywał wyrazy cisnące
16     I,  XV   |        razy w twarz i uderzył całą siłą o piec, że aż upadła na
17    II,  III  |        paliły się takim blaskiem i siłą, że Karol czuł ślady tych
18    II,  V    |       inaczej, biła od niego jakaś siła potężna, której dotychczas
19    II,  VII  |            patrząc na niego i całą siłą tłumiąc łkanie, jakie wzbierało
20    II,  XV   |          niej, ale go tłumiła całą siłą woli.~- Moja Anko, nie gniewaj
21    II,  XVI  |       rozwijały się w jego oczach, siłą jego woli, mocą jego własnych
22    II,  XVI  |           koła i pasy były napięte siłą, po poświęceniu Borowiecki
23    II,  XVII |         powodzią milionów hukiem i siłą wielkiego przemysłu, do
24    II,  XIX  |      gardło i rzucając ze straszną siłą na przeciwległą ścianę.~-
25    II,  XIX  |          rzucił się naprzód z taką siłą, że obaj upadli.~Malinowski
26    II,  XX   |     strasznie.~Ona kochała z dawną siłą, tylko zniknęła w niej dawna
27    II,  XX   |            ostrogami i pognał całą siłą pary w przestrzeń zaśnieżoną.~
28    II,  XXI  |          nie, poszła do saloniku i siłą nadzwyczajną przysunęła
29    II,  XXII |     Maksowi, aby starego chociażby siłą przewieźć do jakiego zakładu
30    II,  XXIII| dotychczasowe stosunki i pchał się siłą pieniędzy i bezczelności
31    II,  XXIII| wszystkiemu.~Wszystko pchało się z siłą rozpętanego żywiołu naprzód,
32    II,  XXIII|     radością, uniesieniem, że całą siłą potężnej woli chciał je
33    II,  XXIII|          się w nim nagle ocknęły z siłą niepowstrzymaną.~- Dobrze