Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    |  blaszane dachy i spływał z nich prosto na trotuary, na ulice czarne
 2     I,  III  |          ja powiem raz jeszcze i prosto: dam panu tysiąc rubli więcej,
 3     I,  III  |      zapomniałem - tłumaczył się prosto.~Zapanowało milczenie.~Storch
 4     I,  III  |          głupstwo, że jej to tak prosto bez przygotowań wielkich
 5     I,  III  |    jadalni Lucy i rzuciła mu się prosto na szyję.~- Czekałeś, daruj
 6     I,  IV   |       jeszcze. - Zawracaj i jedź prosto Piotrkowską. Może już jest
 7     I,  V    |      próżno usiłując się trzymać prosto.~- Może dyrektor usiądzie.
 8     I,  V    |         obudził.~Słońce świeciło prosto w okna i zalewało blaskami
 9     I,  VIII |           Mada, bo zejdę i pójdę prosto powiedzieć fatrowi, co ty
10     I,  IX   |         w dorożkę i kazał jechać prosto w Piotrkowską. Nie mógł
11     I,  X    |      delikatny zapach kwiatów.~- Prosto idziesz z domu?~- Nie, byłam
12     I,  XIII |        nim.~Borowiecki szedł już prosto do Bucholca, ale szedł wolno,
13     I,  XIII |        się zawiedziony i poszedł prosto do siebie.~- August! - zawołał
14     I,  XIII |         a nie mógł powiedzieć mu prosto w oczy, aby został.~Ta dziwna
15    II,  I    |        wyrwał się skowronek, bił prosto ku niebu, trzepał skrzydełkami
16    II,  II   |        on będzie mi mógł patrzeć prosto w oczy. To jest bardzo moralne,
17    II,  II   | interesów.~- Dlaczego? - zapytał prosto Moryc, bo twarz bankiera
18    II,  III  |      dawniej.~Borowiecki poszedł prosto do pokoju, w którym leżała
19    II,  III  |         się w Mieciu? - zapytała prosto.~- Pogłoski podobne słyszałem
20    II,  V    |     spokojnie.~Horn popatrzył mu prosto w oczy i nie zdejmując kapelusza
21    II,  VI   |       srebra.~- Do widzenia. Czy prosto idziecie do domu z fabryki?~-
22    II,  VII  |         tacy! Niech pani spojrzy prosto przed siebie: tam siedzi
23    II,  VII  |          umiera! - powiedział mu prosto Józio Jaskólski, gdy się
24    II,  VIII |     trudem oddychała.~- Mela, ty prosto do domu potrzebujesz jechać? -
25    II,  X    |        Czysty jak sztuka perkalu prosto z blichu.~- Z apretury -
26    II,  X    |         miasto wieczorami, tylko prosto z kolacji od ojca powracał
27    II,  XIII |         w końcu rzekł otwarcie i prosto:~- Co pan dajesz Meli?~-
28    II,  XV   |       nie umiała, ona go kochała prosto i szczerze, umiałaby dla
29    II,  XV   |         spiralnym łańcuchem biły prosto w niebo.~Anka czytała do
30    II,  XVIII|          się pytania.~- W świat, prosto przed siebie, a po co? Aby
31    II,  XXI  |    Wyskoczył z dorożki i pobiegł prosto na dziedziniec.~Stanął na
32    II,  XXI  |     trzymał na nogach, ale zaraz prosto mu oświadczył, że i on wycofuje
33    II,  XXII |    przykrością.~- Muszę, bo stąd prosto jadę na ślub Moryca z panną