Tom,  Rozdzial

 1     I,  II  |              a w niebieskich, dobrych oczach zamigotał płomień.~- Kazałem
 2     I,  II  |              zaczął prawie ze łzami w oczach Horn zatrzymując się i chciał
 3     I,  II  |      milczeniu, niepokój świecił im w oczach, niepokój przed jutrem bez
 4     I,  III |         nadzwyczaj obfitych, czarnych oczach i brwiach i o majestatycznej,
 5     I,  VI  |            błocie przepojonym wodą, w oczach ludzi, którzy stali pod
 6     I,  VI  |            wielkich czarno-oliwkowych oczach.~- Ja się dziwię, Regino,
 7     I,  VII |                w jej szarych wielkich oczach zaczęły skrzyć się zielonawe
 8     I,  VIII|              prędko, bo ujrzał w jego oczach jakiś stalowy błysk rezygnacji.
 9     I,  VIII|           skupili się przy zabitym. W oczach nie błyszczał żal, a tylko
10     I,  IX  |         życzliwość, jaką spostrzegł w oczach Bauma.~- Ja gotówki nie
11     I,  IX  |             co? - zawołała ze łzami w oczach, gotowa rzucić się w obronie
12     I,  IX  |          uśmiechał się drwiąco, ale w oczach miał wilgotne blaski rozrzewnienia,
13     I,  X   |            twarzy i wielkich czarnych oczach.~- Spóźniłem się, mamusiu,
14     I,  X   | rzeczywistości, i łzy zaświeciły mu w oczach, leżał niemy i patrzył martwo
15     I,  X   |            łzy błyskały w jej szarych oczach, położyła twarz na jego
16     I,  XI  |               ironia zamigotała w jej oczach.~- Nie wiem, bo nie wiem,
17     I,  XI  |              niebieskich wyłupiastych oczach i wielkich, mocno wysuniętych
18     I,  XI  |          widząc niedowierzanie w jego oczach.~Po jego chudej, nerwowej
19     I,  XVI |         bogactwa, które wzrosły w ich oczach, przy nich, gdy oni jak
20     I,  XVI |               fabrykach zapalały mu w oczach płomienie chciwości, rozpalały
21    II,  I   |             na mnie.~Spojrzała, ale w oczach miała smutek i usta drżały
22    II,  II  |               lubił patrzyć, jak mu w oczach wzrastały mury, ale dzisiaj
23    II,  III |              jej wielkich orzechowych oczach.~- Pani się nie obawia słońca -
24    II,  III |              zamigotał w jego szarych oczach.~Porwała się na te słowa
25    II,  IV  |              i całował po zapłakanych oczach, i gładził jej włosy roztargane.~
26    II,  VI  |               promieniowała w modrych oczach chabrów patrzących z puszcz
27    II,  VI  |        owładnęło tak silne, że czuł w oczach łzy czułości nieokreślonej,
28    II,  VII |            łzy błysnęły w jej szarych oczach i serce zaczęło bić mocno,
29    II,  VIII|            oczy zaświeciły ostro, a w oczach doktora jaśniał wielki spokój
30    II,  X   |       złośliwa ironia zamigotała mu w oczach.~- On ma trzy żebra złamane,
31    II,  XI  |             aż mu łzy zaszkliły się w oczach.~- Idź, Antoni, już niczego
32    II,  XVI |          rosły i rozwijały się w jego oczach, siłą jego woli, mocą jego
33    II,  XIX |              nim zatrząsł, zobaczył w oczach Malinowskiego wyrok śmierci.~-