Tom, Rozdzial
1 I, V | i solistą, że na próżno krzyczał dalsze zwrotki, nikt go
2 I, V | Panienko, kółko koniaków! - krzyczał jakiś wysoki i gruby Niemiec
3 I, V | obwiązany serwetką spał, i krzyczał mu do ucha:~- Kuzyn, nie
4 I, V | najrozumniejszych kobiet - krzyczał wyrwany z apatii, podskakując
5 I, V | to są porządne kobiety - krzyczał zaperzony.~- Skąd to pan
6 I, V | Maks! Wstawaj; śpiochu! - krzyczał do ucha Baumowi.~- Nie budź
7 I, VI | śniadania. Bałwan jeden! - krzyczał zirytowany i wybiegł z pośpiechem
8 I, VI | porozumiejmy się państwo! - krzyczał, aby wszystkich zagłuszyć,
9 I, VIII| wszystkiego się wtrącał, krzyczał na wszystkich i rozsiewał
10 I, VIII| Ściągajże pan lepiej - krzyczał na szwajcara, który nie
11 I, XIII| tak samo jak ja nogą! - krzyczał wyrywając mu but.~- Hale,
12 I, XIII| chudymi rękami i prawie krzyczał:~- Pan, panie Myszkowski,
13 I, XIII| by inaczej je wzięli! - krzyczał zaperzony.~- Bo są głupsi
14 I, XIII| pracuje, to robi miliony! - krzyczał głośno Halpern.~- O co panom
15 I, XVI | do niej ramiona chciwe i krzyczał głosem zwycięstwa - głosem
16 II, I | wybuchła burza i Zajączkowski krzyczał przez okno, żeby mu konie
17 II, I | skórka, ja bym nauczył - krzyczał bijąc raz po raz w stół.~-
18 II, I | podwórzu, zaglądał do obór, krzyczał na pastucha, pogwizdywał
19 II, I | umarłe korowody zakonne, i krzyczał:~- Waluś, a ruszaj no się,
20 II, I | nogą w stopień fotelu i krzyczał:~- Gorgoy zdrajca! zdrajca
21 II, I | Myśmy uciekali, kiedy, my? - krzyczał unosząc się w fotelu i twarz
22 II, II | kryminału, wysłać na Sybir! - krzyczał bankier grożąc pięściami.~-
23 II, III | podmurowaniu, i gdy mu coś Moryc krzyczał ze środka sali, nie mogąc
24 II, VI | pytam, co to ma znaczyć! - krzyczał na cały głos, podsuwając
25 II, VI | zapłacicie wszystkiego! - krzyczał pełnym głosem jakiś niski,
26 II, VI | płacimy, a jak pan będziesz krzyczał. to mamy środki uspokajające.~-
27 II, X | zawieźć do mieszkania i tam krzyczał, dyrygował robotnikami i
28 II, X | loboga, nie dajta! - krzyczał.~Zaczęła mu tłumaczyć i
29 II, XI | rozbój w biały dzień! - krzyczał rzucając się ku niemu.~Ale
30 II, XIII| Grunspan biegał po pokoju, krzyczał i bił pięścią w stół, Regina
31 II, XIII| trafi... on mnie zabija! - krzyczał stary.~- Kiedyś wyszedł
32 II, XIII| takie same prawo jak i ty - krzyczał.~- Na chwilę przypuśćmy,
33 II, XXI | rozgorączkowany, jeszcze biegał i krzyczał, ale nikt go nie słyszał
|