Tom,  Rozdzial

 1     I,  II  |        chwili.~- Robi się - rzucił krótko i szedł naprzód. Fabrykant
 2     I,  II  |         się bliżej.~- Nic - odparł krótko i powlókł nienawistnym spojrzeniem
 3     I,  II  |   zszarganych przez życie - ale to krótko trwało i znowu siebie odzyskiwał;
 4     I,  II  |          drogę.~- Czego? - zapytał krótko, nie zatrzymując się.~-
 5     I,  III |           niego, a po chwili rzekł krótko:~- Parch! Panno Ani, koniaczek!~
 6     I,  III |      bawełnianym, którego nazywano krótko - Szaja.~Był to wysoki,
 7     I,  III |   polszczyzną.~- Nie wiem - odparł krótko, bo nie cierpiał Szai, jak
 8     I,  V   |            spodnią wargą przycięte krótko wąsy, co się nazywało w
 9     I,  V   |      rzucał i komenderował ostro i krótko.~Lokaj zaledwie zdążył chwytać
10     I,  V   |            ogień! - zakomenderował krótko. - Czytaj pan dalej.~Teraz
11     I,  VI  |            na Lichaczewa? - rzucił krótko młody student uniwersytetu
12     I,  VIII|       młoda dziewczyna z obciętymi krótko włosami, które co chwila
13     I,  IX  |      wszystkimi oknami.~Odpowiadał krótko i czekał na wyjaśnienie
14     I,  IX  |  przerywając jakąś opowieść, rzekł krótko:~- Przyszedłem do pana z
15     I,  IX  |          ta legendowa Trawińska?~- Krótko, po sienkiewiczowsku ją
16     I,  X   |           ściągaczami, wziąłbym go krótko, żeby nie mógł się zedrzeć
17     I,  X   |     Piotrkowską.~- Żegnam - rzucił krótko Jaskólski i zawrócił do
18     I,  XI  |           na całe Sosnowice. Ja ci krótko wytłomaczę.~Ale Mela nie
19     I,  XI  |         gładził długą siwą brodę i krótko ostrzyżone siwe włosy, przez
20     I,  XI  |  szczebiotu kobiet, bo odpowiadała krótko i wodziła oczami po obrazach
21     I,  XII |     Mieszkam daleko - odpowiedział krótko, przysłaniając się gazetą,
22     I,  XV  |           miejsca.~- Tak - odrzekł krótko, mnąc wytarty kapelusz w
23     I,  XVI |            pod co? skąd? - zapytał krótko, podrażniony zachowaniem
24    II,  I   |          łączyła się przy uszach z krótko obciętymi włosami, wysmarowanymi
25    II,  II  |            twarz bankiera i rzucił krótko:~- Prezes telefonował po
26    II,  II  |            mam pieniędzy! - rzucił krótko i słuchał uważnie.~- To
27    II,  II  |  solidarnie!~- A Niemcy? - zapytał krótko Moryc poprawiając binokli.~-
28    II,  III |       bliżej dostać, odkrzyknął mu krótko:~- Nie zawracaj mi głowy,
29    II,  III | politowaniu.~- Dlaczego? - zapytał krótko, patrząc na zegarek.~- Dlatego,
30    II,  IV  |          Zośka, nie kłam! - rzucił krótko Adam i jego zielone, słodkie
31    II,  V   |          Kiedy pan wiesz, to mówmy krótko i prędko - zawołał fabrykant
32    II,  VII |         obrośnięte były czerwonym, krótko przyciętym włosem.~Przywitał
33    II,  XIX |     stalowymi kłami.~Szamotali się krótko. Malinowski brał górę i