Tom,  Rozdzial

 1     I,  VIII|          Szlachecka krew, panie dobrodzieju, tak czy owak, a zawsze
 2     I,  XIV |     Fabryka nie ucieknie, panie dobrodzieju, nie zając.~- Gdzież pan
 3    II,  I   |          i jeszcze jeden razik, dobrodzieju mój kochany.~- Walisz ksiądz
 4    II,  I   |          a ślicznymi atucikami, dobrodzieju mój kochany. Chowam ja jeszcze
 5    II,  I   |         ale to już słyszeliśmy, dobrodzieju mój kochany, ze sto razy,
 6    II,  I   |        pokój.~- A boś jegomość, dobrodzieju mój kochany, gadał rzetelne
 7    II,  I   |    przed in saecula saeculorum, dobrodzieju mój kochany, ha, ha, ha! -
 8    II,  I   |     fabrykanciki. A niechże ci, dobrodzieju mój kochany, Pan Bóg bliźniateczki
 9    II,  I   |        żołnierska i nic więcej, dobrodzieju mój kochany. Jasiek, a daj
10    II,  I   | słyszeliśmy już i to, słyszeli, dobrodzieju mój kochany.~Zajączkowski
11    II,  I   |     dowcipne nawet.~- Bluźnisz, dobrodzieju mój kochany, bluźnisz i
12    II,  I   | cybuchem w podłogę i zawołał:~- Dobrodzieju mój kochany, ja ci tylko
13    II,  I   |       Nie wylewaj waść herbaty, dobrodzieju mój kochany - rzekł spokojnie
14    II,  I   |         się ironicznie Karol.~- Dobrodzieju mój kochany, a to ten smyk
15    II,  I   |     szepnął:~- Drażnią cię kły, dobrodzieju mój kochany, to na pluchę...~
16    II,  I   |       się Stach.~- Przesadzasz, dobrodzieju mój kochany, przesadzasz,
17    II,  I   |        się. Nic nie miałem, mój dobrodzieju kochany, ale to nic, niech
18    II,  I   |       nie da się zjeść w kaszy, dobrodzieju mój kochany. Wola jak stal,
19    II,  I   |         ksiądz. - Jak się masz, dobrodzieju mój kochany! - a co to,
20    II,  I   |         cicho, cicho. Daj gęby, dobrodzieju mój kochany.~- I chodźcie,
21    II,  I   |  zapraszała Anka.~- Nie mogłeś, dobrodzieju, zaczynać od tego, ale z
22    II,  I   |      obaj. Poświęcę ci fabrykę, dobrodzieju mój kochany, bo kto z Bogiem,
23    II,  I   |        ksiądz dziewczyny.~- Mój dobrodzieju kochany, panny się takich
24    II,  I   |       psubrat.~- A ja ci mówię, dobrodzieju mój kochany, że nie zdrajca,
25    II,  I   |   brzękiem wracały do roboty.~- Dobrodzieju mój kochany, ale ten Karczmarek
26    II,  I   |    równy? Mój Zajączkowski, mój dobrodzieju kochany, a czymże to lepsi
27    II,  I   |      warci, pierwszy to zrobię, dobrodzieju mój kochany. Jasiek, ognia.~
28    II,  I   |       jak tu pięknie? patrz no, dobrodzieju mój kochany, jak to Pan
29    II,  I   |        panie Baum, a tośmy cię, dobrodzieju mój kochany, polubili wszyscy
30    II,  XV  |           Czytaj, czytaj! a to, dobrodzieju mój kochany, ciekawe, ciekawe!
31    II,  XVI |        kochane. A toś jegomość, dobrodzieju mój kochany, zadał takiego
32    II,  XVI |         pięścią - jak mi, panie dobrodzieju, każą grać z fuszerami,
33    II,  XVI |       Kiniorskich, było to...~- Dobrodzieju mój kochany, nic nam do