Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    |              fabryką, która już szła. Długi czteropiętrowy budynek świecił
 2     I,  II   |        Borowiecki. Murray, okręcony w długi, niebieski fartuch, wysunął
 3     I,  III  |              ze trzy tysiące rubli.~- Długi czy krótki towar?~- Krótki.~-
 4     I,  III  |      patriarchalnej brodzie, ubrany w długi zwykły chałat, który mu
 5     I,  V    |           obciągnął surdut i kościsty długi nos wsadził w kwiaty, głęboko
 6     I,  VIII |       przechylił głowę w tył na jakiś długi walec i gonił oczami za
 7     I,  X    |             zbiegł szybko do suteryn; długi korytarz bez podłogi, zarzucony
 8     I,  XI   |         wydrukowane. Bernard podał mu długi pasek surowego jedwabiu,
 9     I,  XIII |            dotrzymać słowa.~Podał jej długi spis książek, jaki mu zrobił
10     I,  XIII |            prowadzącą do fabryki, był długi wąski pokój obity ciemną
11     I,  XIII | rozpromieniona.~- Tak. Widzi pani ten długi rząd okien za fabryką Trawińskiego? -
12     I,  XIV  |               strony, zamykającej ten długi czworobok przed olbrzymim
13     I,  XVI  |              stowarzyszeń wszystkich,~Długi szereg księży, chóry śpiewaków
14    II,  I    |               wołał:~- Śliczny kolor, długi kolor. Dam ja wam teraz,
15    II,  I    |              od dalekiej wsi snuł się długi łańcuch czerwono ubranych
16    II,  I    |              wyszła z kościoła i niby długi wąż o czerwonej głowie baldachimu,
17    II,  I    |        żakietka, cylinder błyszczący, długi złoty łańcuszek od zegarka,
18    II,  I    |          włosy nieokreślonego koloru; długi ostry nos i wywinięte tłuste
19    II,  III  |               fabrykę i poszedł przez długi ogród, ciągnący się z tyłu,
20    II,  III  |           śmiechem, wycierając ręce o długi niebieski fartuch.~- W saloniku
21    II,  III  |              do mnie.~List był bardzo długi, pisany równym, kupieckim
22    II,  III  |       opłyniętą powietrzem, od której długi cień wlókł się po szybie
23    II,  VI   |           nich pęk pomiętych recept i długi rachunek. - Przysłali mi
24    II,  VI   |               naszym lat czterysta.~- Długi zastaw! - mruknął Szaja,
25    II,  VI   |             wyniosłą postać, opiętą w długi, szary surdut. Gładził brodę,
26    II,  IX   |          Umarła! - szepnął patrząc na długi szereg sal, nasłuchując
27    II,  XI   |      pieniądze. Pożyczyłem od pana na długi termin...~Bankier odskoczył,
28    II,  XIX  |              wszyscy w milczeniu czas długi, aż Blumenfeld zaczął pianissimo
29    II,  XX   |         Asekuracja mogła tylko pokryć długi wspólników i pieniądze Anki.
30    II,  XX   |            pod okiścią śnieżną lasy i długi łańcuch latarń strażniczych,
31    II,  XXI  |            asekuracja pokrywała tylko długi największe, a miał jeszcze
32    II,  XXIII|          wracając spotkał przy bramie długi szereg dziewczynek, za którymi
33    II,  XXIII|         przypomnienia napisał do niej długi list prosząc o wskazówki,