Tom,  Rozdzial

 1     I,  I   |           jesteś podły Żydziak! - wykrzyknął gwałtownie Baum.~- A ty
 2     I,  II  |           Cóż pan chcesz robić? - wykrzyknął zdumiony.~- Jeszcze nie
 3     I,  III |           licytację. Kto da co? - wykrzyknął złośliwie Moryc.~- Co on
 4     I,  III |           wszystkie konkurencje - wykrzyknął uderzając się po kieszeni. -
 5     I,  III |         binokle.~- Nie może być - wykrzyknął prawie głośno Borowiecki
 6     I,  IV  |         do hotelu.~- A telegram - wykrzyknął przypominając sobie nagle
 7     I,  V   |     fabrykę.~- Nie może tak być - wykrzyknął Maks bijąc ze złością w
 8     I,  V   |        pies, co ty gadasz, Maks - wykrzyknął oburzony.~- Twoje słowo
 9     I,  V   |          ludzie.~- Bydło, bydło - wykrzyknął bijąc kijem w taboret z
10     I,  V   |      tutaj cała Sodoma i Gomora - wykrzyknął Kozłowski mieszając herbatę.~-
11     I,  V   |         magazyn pięknych mebli! - wykrzyknął zdziwiony.~- Co, ładne,
12     I,  VI  |         gazetą.~- Słucham pana? - wykrzyknął zrywając się na nogi.~-
13     I,  VII |           jest najgorszy Szwab! - wykrzyknął z nienawiścią.~- Ale przecież
14     I,  VIII|        pęknę, jak Boga kocham! -- wykrzyknął siadając do oczekującej
15     I,  VIII|      powstania.~- Co ty mówisz? - wykrzyknął udając zdumienie, bo już
16     I,  IX  |           Przyjmuję z radością! - wykrzyknął gorąco. - Skąd telefonujesz?~-
17     I,  IX  |         spokojnie mówisz o tym? - wykrzyknął Maks, widząc, że Karol podniósł
18     I,  X   |              A ja będę księdzem - wykrzyknął najstarszy z nich, dziewięcioletni
19     I,  X   |        Bez głupstw, proszę pani - wykrzyknął zirytowany.~- Ależ nie mogę
20     I,  X   |          niecierpliwił.~- Róża! - wykrzyknął podrywając się, jakby podcięty
21     I,  XI  |        dlaczegoś nie mogła spać - wykrzyknął uradowany i pogładził ją
22     I,  XI  |      ojciec, co ta głupia mówi? - wykrzyknął ze złością.~- Sza, Zygmunt,
23     I,  XI  |          mnie słuchać powinnaś! - wykrzyknął rozpinając szybko mundur;
24     I,  XI  |         razy anioł nie kobieta! - wykrzyknął bankier i zmusił Trawińskiego,
25     I,  XI  |        Hadesu.~- To duża sztuka - wykrzyknął z podziwem Knaabe. Endelman
26     I,  XII |        chorego na niestrawność? - wykrzyknął Karol, dotknięty pewną prawdą,
27     I,  XIII|          ja robiłbym z chłopami - wykrzyknął.~- Byłbyś pan pachciarzem -
28    II,  I   |            Ja gadałem głupstwa! - wykrzyknął Zajączkowski przyskakując
29    II,  II  |             Autentyczny książę! - wykrzyknął Zygmunt rozpinając mundur.~-
30    II,  V   |           to jest złodziejstwo! - wykrzyknął namiętnie, odskakując parę
31    II,  XIII|         krzywdzić własną córkę! - wykrzyknął.~- No, pomówimy jeszcze
32    II,  XX  | przeczytał.~- Fabryka się pali! - wykrzyknął zdumionym i przestraszonym