Tom, Rozdzial
1 I, III | błagam na wszystko.~Nic nie odpowiedziała, tylko tak silnie pociągnęła
2 I, III | głęboko pod rotundę.~Nie odpowiedziała nic, obcisnęła się szczelnie
3 I, VI | już kto inny doprowadzi - odpowiedziała dosyć ostro, zamilkła i
4 I, VIII| codziennie.~Łapińska nic nie odpowiedziała, zajęta rozmową z Borowieckim,
5 I, X | nie był jeszcze?~- Nie - odpowiedziała głucho i poszła nalewać
6 I, XI | wagę!~- Ale nie dla mnie! - odpowiedziała dobitnie.~- Zygmuś? ja tobie
7 I, XIII| wyjechał?~- Ja, do Berlina - odpowiedziała z westchnieniem i byłaby
8 II, I | nieszczęścia, więc teraz nie odpowiedziała Maksowi, tylko pochylając
9 II, I | ona nie będzie Kurowem - odpowiedziała dotknięta, że nie rozumiał
10 II, I | robi, więc trzeba robić - odpowiedziała wesoło i zwoływała przed
11 II, I | bardzo, prawie wrzątek - odpowiedziała Anka podsuwając mu kawę
12 II, III | uśmiechem.~- Dzień dobry - odpowiedziała cicho na przywitanie. -
13 II, III | Horna, co?~Ale już nic nie odpowiedziała i pobiegła do ryb. Z drugiej
14 II, III | Nie wiem, nie wiem - odpowiedziała i te łzy coraz obficiej
15 II, IV | cię nie opuszczę. Nic nie odpowiedziała tylko chciała mu się wyrwać
16 II, VII | szczęśliwa dzisiaj... kocham - odpowiedziała porywczo, szukając oczami
17 II, VIII| Karol cicho. Mada nic nie odpowiedziała, tylko przysłaniając chustką
18 II, VIII| chcesz... jak chcesz... - odpowiedziała z trudem, panując nad sobą,
19 II, VIII| zawiozę pana tylko do Róży - odpowiedziała i oddała uścisk ręki nie
20 II, VIII| Koko, herbata i nuda! - odpowiedziała i utykając nieco, i kołysząc
21 II, X | sercu jest cierpieniem - odpowiedziała Anka smutnie.~- To się tak
22 II, XIV | bo chcę się tylko bujać - odpowiedziała dosyć twardo i zapatrzyła
23 II, XV | naszych nigdy nie zobaczy - odpowiedziała cicho Anka.~- Uwielbiam
24 II, XV | myślałam nawet, że mówić mogą - odpowiedziała cicho, podnosząc oczy.~-
25 II, XV | nawet, co by mogli mówić - odpowiedziała tak spokojnie, że Wysocka
26 II, XVI | to raduje niewymownie - odpowiedziała cicho.~- Nie tyle jednak
27 II, XVI | kocham cię coraz silniej - odpowiedziała szczerze.~- To dobrze, Lucy,
28 II, XXI | słabym szeptem.~- Nie wiem - odpowiedziała chodząc po pokoju i spoglądając
29 II, XXI | stał się jakiś wypadek - odpowiedziała prędko, sama zapaliła lampę
30 II, XXI | przejechały tak prędko... - odpowiedziała.~- Zdaje mi się, że jakąś
31 II, XXII| muszę dbać o swój model - odpowiedziała wesoło Nina.~Malowała jej
32 II, XXII| do zapomnienia o sobie - odpowiedziała wolno.~Wstał pomieszany,
|