Tom,  Rozdzial

 1     I,  V    |    niechętnie. "Ma jakiś projekt wielkiego wynalazku i obiecuje sobie,
 2     I,  V    |      fabrykantami był unikatem z wielkiego rozumu i wykształcenia,
 3     I,  VI   |          za nim.~Moryc wszedł do wielkiego pokoju, w którym już było
 4     I,  VI   |          osób, siedzących dokoła wielkiego stołu, pokrytego talerzami
 5     I,  VII  |         myślała Mela wchodząc do wielkiego dwupiętrowego domu narożnego,
 6     I,  VIII |        za drugich, nieprzyjaciel wielkiego przemysłu, rutynista, snob
 7     I,  X    |      śmietnika, pełnego odpadków wielkiego miasta.~Józio przesunął
 8     I,  XI   |          jakąś książkę tego niby wielkiego pisarza, niby psychologa,
 9     I,  XIII |      tylko głośnej bardzo, gwaru wielkiego: a nawet chciałbym widzieć
10     I,  XIII |      Łódź, mnie potrzeba fabryk, wielkiego miasta i wielkiego handlu!
11     I,  XIII |       fabryk, wielkiego miasta i wielkiego handlu! Co ja robiłbym na
12     I,  XIV  |         trzecim piętrze jakiegoś wielkiego domu, ale nim wszedł, usłyszał
13     I,  XIV  |       szybko przesuwając ziarnka wielkiego różańca.~- A gdzie Zośka? -
14     I,  XVI  | przekonać do pałacu Bucholca, do wielkiego przedsionka, zamienionego
15     I,  XVI  |     sobie przód surduta, drżał z wielkiego zdenerwowania i gubił często
16     I,  XVI  |     kupił cichaczem i był pewnym wielkiego zarobku, gdyż z pewnością
17    II,  I    |          zrywający się czasami z wielkiego modrzewiu, stojącego w szczycie
18    II,  I    |          cały łan był podobny do wielkiego stawu, migocącego miliardami
19    II,  III  |       gromada dzieci i wybuchami wielkiego zadowolenia drażniła małpy
20    II,  III  |       piersi i biodra cudowne.~Z wielkiego kołnierza a la Medicis,
21    II,  IV   |          wszystko w niej nagle z wielkiego bólu zamarło, nawet litość.~
22    II,  VI   |     wymykające się skrętami spod wielkiego jasnego kapelusza i na twarz
23    II,  VII  |       robiło ją podobną do głowy wielkiego nietoperza; twarz miał jakby
24    II,  VII  | napełniło się uczuciem szczęścia wielkiego, wielką ciszą miłości.~-
25    II,  X    |       idąc do jego pokoju.~- Nic wielkiego, można spać przy takim kłopocie,
26    II,  X    |         Rozumiem cię dobrze, ale wielkiego zaufania nie mam do tego
27    II,  XII  |        domu. On mnie drażni miną wielkiego pana, któremu się zdaje,
28    II,  XVI  |        do pana i na wszystko, na wielkiego Pana Boga zaklinam pana,
29    II,  XVII |  powodzią milionów hukiem i siłą wielkiego przemysłu, do którego się
30    II,  XVII |          muszę nie być zdolną do wielkiego uczucia, do miłości prawdziwej -
31    II,  XVIII|         kółko; siedzieli dookoła wielkiego okrągłego stołu, zastawionego