Tom,  Rozdzial

 1     I,  I   |         w którym nagle zabłysło światło.~Borowiecki się obudził,
 2     I,  I   |         rozrzucała ostre, białe światło na stół okrągły, nakryty
 3     I,  II  |        z kotłów i przyciemniały światło, i uciekały wskroś murów,
 4     I,  II  |         zaczął zaglądać, brudne światło wciskało się przez małe
 5     I,  III |     równocześnie, rzucały mętne światło na zbitą około licznych
 6     I,  III |      otwierała drzwi.~- Zapalić światło w saloniku wschodnim. Podawać
 7     I,  III |  rozrzucała dziwnie omdlewające światło.~- Handełesy - szepnął z
 8     I,  V   |   zasłonami wlewał białe, ostre światło poranku i mącił blask lampy
 9     I,  V   |      sufitu, rozrzucała łagodne światło, co kolorowy-mi, jakby wypłowiałymi
10     I,  VII |      mżyło na pokój elektryczne światło.~Na czarnych kanapkach i
11     I,  VII |     śpiewacy, nacisnęła guzik i światło elektryczne zalało pokój.~-
12     I,  VII |    Szaja się podniósł, zakręcił światło, bo lubił oszczędzać na
13     I,  IX  |        pod lampą, która łagodne światło rozpylała na jej pyszne
14     I,  IX  |         rzędy okien mżyło słabe światło, a niektóre piętra zupełnie
15     I,  X   |         umbrelką, przyciemnione światło rozlewała na izbę i oświetlała
16     I,  XI  |         siał na pokój zielonawe światło, jakie drżącym pyłem lśniło
17     I,  XII |         przedpokoju oblewało ją światło i złociło jej dziecinną,
18     I,  XII |        wzrokiem zapatrzył się w światło kilkunastu świec, pozapalanych
19     I,  XIII|       poszedł do okna i tam pod światło skrobał w bucie pogrzebaczem.~-
20     I,  XIII|        story do góry i jaskrawe światło dnia zalało szereg pokojów
21     I,  XIII| blaszanych dachach.~Elektryczne światło drgało i ślizgało się po
22     I,  XIII|        Spokojnie, przytłumiwszy światło.~Nie mógł jednak zasnąć.~
23     I,  XIV |         w jednym oknie błyskało światło. Dom spał zupełnie, bo nawet
24     I,  XIV |       się obudził i zobaczywszy światło zawołał:~- Adam, idźcie
25     I,  XIV |   mruknął i rzeczywiście zgasił światło i położył się do łóżka.~
26    II,  I   |          Podsunął kieliszek pod światło, w którym istotnie wiśniak
27    II,  III |    płaszcz nie przytrzymywany i światło znowu zalało park, w gęstwinach
28    II,  VII |      kaktusów rozlewały łagodne światło świec na twarze siedzących.~
29    II,  XV  |      konania i tak przysłaniały światło, że było mroczno i smutnie;
30    II,  XX  |   drżeniem,~Zerwał się na nogi, światło odsłonił i zbierając wszystkie
31    II,  XX  |       leżał długo i wpatrzony w światło tak się jednoczył wewnętrznie