Tom,  Rozdzial

 1     I,  III |       tego już ani w połowie; odpowiadał prawie monosylabami, pił
 2     I,  III |  wołała co chwila.~- Kocham - odpowiadał i czuł, że w tej chwili
 3     I,  V   |      ist Geld! Czyje conto? - odpowiadał nie otwierając oczu, stukał
 4     I,  V   |      na wszystko, co słyszał, odpowiadał w kółko:~- Ja jestem Moryc
 5     I,  VII |  siedział chmurny i nawet nie odpowiadał na drwiące uwagi Bernarda
 6     I,  VIII|     tej chwili. Do widzenia - odpowiadał ze złością Borowiecki do
 7     I,  VIII|       milczenie Karola, który odpowiadał zaledwie monosylabami i
 8     I,  IX  |    istotnie... za bezcen... - odpowiadał, drżącymi rękami odpakowując
 9     I,  IX  | błyszczącą wszystkimi oknami.~Odpowiadał krótko i czekał na wyjaśnienie
10     I,  IX  |  studiach lalki.~- Nie boli - odpowiadał głaszcząc jasne, kędzierzawe
11     I,  X   |    Pojedziecie, ale powozem - odpowiadał serio.~- Powozem, w śteli
12     I,  XI  |   głośno i w przerwach prędko odpowiadał Zygmuntowi, który się śpieszył
13     I,  XI  |     każę zanieść lodów, co? - odpowiadał osłaniając dłonią ucho.~-
14     I,  XI  |        czy to prawda?~- A coś odpowiadał tym, którzy ci mówili o
15     I,  XII |     tyle się zrobi.~Gruby nie odpowiadał, bo miał usta zapchane mięsem,
16     I,  XIII|  mówiono, słuchał cierpliwie, odpowiadał, ale w głębi nudził się
17     I,  XIII|      odległość od jego kija i odpowiadał nieśmiało, zaniepokojony
18     I,  XVI | bawełnianym z Wysockim, który odpowiadał monosylabami, bo był zajęty
19     I,  XVI |    jakby zapytaniem, na które odpowiadał chór śpiewaków i orkiestry,
20    II,  I   |       wszystko.~Karol już nie odpowiadał, bo go znudziły te bezpłodne
21    II,  I   |  bestio!~- Adyć się rucham! - odpowiadał sennie wyrostek wtaczając
22    II,  I   |    celi pukał i z każdej celi odpowiadał mu głos jakiś, a on szedł
23    II,  VI  |   sobie umieram po ździebku - odpowiadał chory wolno nie zdziwiony
24    II,  VIII|         Kocham cię! kocham! - odpowiadał cicho. Głosy im się zerwały
25    II,  X   |    Karol przyjdzie na obiad - odpowiadał głośno, krzykliwie nawet,
26    II,  XI  |      może, że on szlachcic? - odpowiadał pobłażliwie Moryc bawiąc
27    II,  XII |        Resztka dla parobków - odpowiadał z pogardą, ale przy jednej
28    II,  XVI |      się zebranym, a zapytany odpowiadał zupełnie przytomnie i patrzył
29    II,  XVI |      No, cóż pan chcesz, abym odpowiadał na taką podłą potwarz.~-
30    II,  XXII|  zlikwidował swoje interesy - odpowiadał bardziej jeszcze nieśmiały
31    II,  XXII|        ale na które sam sobie odpowiadał również płomiennie i w wielkiej