Tom,  Rozdzial

 1     I,  III |           w drzwiach teatru, a on powrócił do restauracji. Nie zastał
 2     I,  III | Borowiecki. Moryc znowu wyszedł i powrócił po kilku minutach, był znacznie
 3     I,  III |          wyszedł, ale już z ulicy powrócił do teatru i poszedł do loży
 4     I,  VIII|          Obszedł wszystkie sale i powrócił do "kuchni". Murray w małym
 5     I,  X   |       ręce i z rozweseloną twarzą powrócił do reszty rodzeństwa, które
 6     I,  XI  |       miejsce w salonie.~Endelman powrócił wkrótce, przed nim szedł
 7     I,  XI  |         nie śmiała go prosić, aby powrócił do niej.~- Dwieście tysięcy
 8     I,  XII |      Zaraz się dowiem, czy wstał. Powrócił za chwilę, prosząc za sobą.~-
 9     I,  XII |      poszedł do drugiego pokoju i powrócił za chwilę.~Karol spoglądał
10     I,  XIII|       wiele dał, gdyby Borowiecki powrócił.~- August, pójdźmy na górę -
11     I,  XIV |       uwagi na wołania matki, aby powrócił; poszedł do fabryki Kesslera,
12     I,  XIV |    załatwię.~Poszedł do maszyny i powrócił po chwili.~- Czemu nie byłeś
13     I,  XIV |           żałością:~- Zośka!~Adam powrócił do mieszkania z pewną ulgą
14     I,  XV  |      twarz i zapłakał.~Borowiecki powrócił do swego laboratorium przy "
15    II,  I   |           w ganku i poleciał, ale powrócił za chwilę, bo zapomniał
16    II,  I   |           gdy Maks zamknął okno i powrócił do łóżka, słowik powrócił
17    II,  I   |         powrócił do łóżka, słowik powrócił na dawne miejsce i śpiewał
18    II,  I   |   dziewczyno.~Wybiegł i po chwili powrócił z dosyć dużym gąsiorkiem
19    II,  II  |          zatłaczającej trotuary i powrócił do swojego stolika ślizgając
20    II,  II  |        pobiegł natychmiast, a gdy powrócił, nie mógł dokończyć, bo
21    II,  IV  |         zamkniętych powiek, potem powrócił i szepnął cichym głosem:~-
22    II,  V   |       załatwiwszy ostatnią sprawę powrócił do izby, Horn w milczeniu
23    II,  VIII|     spokój niedzielnego wieczoru, powrócił do rzeczywistości i przypomniał
24    II,  VIII|           nim.~Nie usłyszał i nie powrócił.~Wolno powracała przez puste,
25    II,  IX  |        tak się bał samotności, że powrócił do stolika i zawołał:~-
26    II,  X   |           wskazując ruchem drogę.~Powrócił do przerwanej roboty, ale
27    II,  XIII|        odprowadził ich do sieni i powrócił.~- Landau może słyszeć...~
28    II,  XIII|         wezwano do kantoru. Moryc powrócił, aby prosić Meli o powiedzenie
29    II,  XV  |        Ukłonił się i wyszedł, ale powrócił już z ogrodu, tknięty mocno
30    II,  XVI |       oddał i również natychmiast powrócił, jeśli można, z odpowiedzią.~