Tom,  Rozdzial

 1     I,  III  |           Polaczok! - rzucił dosyć pogardliwie i wyciągnął się prawie na
 2     I,  III  |         przede wszystkim - szepnął pogardliwie Borowiecki i kłaniał się
 3     I,  III  |       Żegnam pana - rzucił sucho i pogardliwie Szaja. Borowiecki nic nie
 4     I,  V    |             ja piję piwo - machnął pogardliwie ręką i umoczył całą twarz
 5     I,  V    |           diabła! Szmelc! - rzucił pogardliwie za odchodzącą i zaczął ściągać
 6     I,  V    |           krzywił się niechętnie i pogardliwie patrzył na nich.~- No, idzicie
 7     I,  V    |           ludzie - i uśmiechał się pogardliwie.~- Pan myślisz, że ja codziennie
 8     I,  VI   |         Żydy, familianty - mruknął pogardliwie.~- Ma Franciszek szczęście,
 9     I,  VI   |     Grunspan chodził w milczeniu i pogardliwie spoglądał na zięcia, który
10     I,  VI   |         się?~- Żydziak! - szepnęła pogardliwie.~- A, jakiż ze mnie niedomyślny.
11     I,  VII  |         dalej.~- Żydziak - rzuciła pogardliwie Róża rozbierając ją i ciskając
12     I,  VII  |        medal?~- Nie wiem.~Zżymnęła pogardliwie ramionami.~- My do szpitala
13     I,  VIII |      suknie... fe!...~Skrzywił się pogardliwie i przystanął.~- Do widzenia.
14     I,  IX   |           Kapcan! - szepnął za nim pogardliwie Halpern i zawrócił, wlokąc
15     I,  X    |         się z tego śmieję - wydęła pogardliwie nwcno czerwone usta, ale
16     I,  X    |        dobre dla was! Skrzywił sie pogardliwie.~- Pozer! - szepnęła Róża
17     I,  XI   |      bardzo obojętną twarz i dosyć pogardliwie przyglądał się gotowym już
18     I,  XI   |              Ładnie - odpowiedział pogardliwie Szaja i skubał niedbale
19     I,  XI   |         niż zwykłej gadał głośno i pogardliwie pluł na posadzkę, wymyślał
20     I,  XIII |    wydatnym brzuchu kaftan i wydął pogardliwie usta na wspomnienie starych,
21     I,  XIV  |             prócz Wilczkowi, który pogardliwie się uśmiechał i chodził
22     I,  XVI  |         nim mówią, i uśmiechał się pogardliwie.~- Mocno Blinie to obchodzi! -
23     I,  XVI  |   zapomnieć Borowieckiego, splunął pogardliwie, podparł brodę rękami i
24    II,  VII  |      spojrzał zimno i odwrócił się pogardliwie od niego do Maksa Bauma,
25    II,  XIII |           się o kopiejki - szeptał pogardliwie Grosman.~- Dzień dobry,
26    II,  XIII |          to podoba - zawołał Karol pogardliwie i wrócił do kantoru.~Moryc
27    II,  XV   | zamiłowaniami gospodarczymi, które pogardliwie wobec ludzi nazywał parobczymi.~-
28    II,  XVIII|        słuchać spokojnie, wzruszył pogardliwie ramionami i zawołał:~- Bawicie
29    II,  XVIII|       wyszedł.~- Wariat! - mruknął pogardliwie Kessler i również zaraz
30    II,  XXIII|      chodził znudzony, apatyczny i pogardliwie traktował rodzinę żony i