Tom, Rozdzial
1 I, I | Goldberga, na Cegielnianej. Nasza straż jeździła, ale wszystko
2 I, I | w ruch nową drukarnię.~- Nasza wczorajsza rozmowa na czym
3 I, III | wesoło i bardzo ciasno.~- Nasza mała ślicznie gra, prawda,
4 I, III | tego, że pan | podniósł naszą drukarnię.~- Widzi pan,
5 I, IV | i postawiły bier. Dobra nasza! Postawiłem i ja. Jak ony
6 I, IV | postawiły i one bier - dobra nasza; postawiłem i ja. Ony dobre
7 I, IV | Polak, ony stawiały - dobra nasza, to i ja stawiam. Alem nie
8 I, V | oblicza.~- Ileż liczysz naszą dawną zażyłość?~- Karol,
9 I, V | siebie, jego stać na to!~- To nasza przyjaźń i moje słowo jest
10 I, IX | szlachecki, jak zresztą cała nasza demokracja. Bardzo ciekawy
11 I, IX | Czyje to portrety?~- To nasza menażeria familijna. Rozumiem
12 I, IX | czuje to doskonale, że ta nasza łódzka "ziemia obiecana"
13 I, X | Hotelu, spłakaliśmy się nad naszą dolą, wypiliśmy po kieliszku
14 I, X | kieliszku i masz całą bibę naszą, a później nastręczyłem
15 I, XI | ja pytam tylko o Lucy, o naszą serdeczną przyjaciółkę,
16 I, XV | procesie, który musi wypaść na naszą korzyść. Sprawa bardzo prosta,
17 I, XVI | z Grunspanami, zaraz za naszą karetą. Szaja wychylił się
18 II, I | niej. Czy ona naprawdę jest naszą kuzynką?~- Jest moją, ale
19 II, I | myślę, że wkrótce będzie naszą.~Szli czas jakiś w milczeniu.~
20 II, II | co myślę, co myśli cała nasza Łódź. Pan sam powiedz, po
21 II, IV | Zajmij się tą... przecież to nasza krew...~- Wziąłem ją do
22 II, VII | tamte mury, to moja... to nasza fabryka! - rzekł wskazując
23 II, VIII | nie pomoże.~- Ale Róża, nasza droga, dobra, kochana Róża
24 II, XI | Podsunął mu gazetę.~- Cóż nasza wełna? - zapytał dość niecierpliwie. -
25 II, XI | oni nie powiedzą. Cóż z naszą wełną?~- Kupiłem i zaraz
26 II, XVII | przesada. Pomyśl tylko, czy nasza fabryka może zrobić komu
27 II, XVIII| są poparte bagnetami."~"Nasza cywilizacja jest za duża
28 II, XXI | wiatr w Kurowie?... A ta nasza aleja topolowa, którą wicher
29 II, XXIII| Nasze wesele dzisiaj... to nasza uciecha... Ożeniliśmy się,
30 II, XXIII| bo nasze wesele... to nasza frajda... Służba, nalać
|