Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |         Horna przychodziły mu na myśl, gdy patrzył na te tłumy
 2     I,  III  |          na niego oczy.~- Ja mam myśl! ja ją panu kiedy indziej
 3     I,  V    |        siebie, bo przyszła mu na myśl Lucy.~- Twoja tajemnica
 4     I,  VI   |          oczami.~Przyszedł mu na myśl stary Grunspan, właściciel
 5     I,  VI   |               Pan słuchaj, a nie myśl, to do ciebie nie należy.
 6     I,  VI   |        inaczej.~- Przyszło mi na myśl, żeś ty powinna była wyjść
 7     I,  VIII |   cukierni.~Przyszło mu zaraz na myśl, żeby "kolonii" sprawić
 8     I,  VIII |       drgnął.~- Ale, przyszła mi myśl. Znasz starego Bauma?~-
 9     I,  VIII |         to ci pomoże.~- Istotnie myśl szczęśliwa, a zresztą, cóż
10     I,  IX   |      przychodziła mu jedna tylko myśl, udać się znowu do ojca
11     I,  IX   |        ojca o pomoc, i tak go ta myśl porywała na mgnienie, że
12     I,  IX   |         natura wzdrygnęła się na myśl popełnienia występku. -
13     I,  IX   |      chciał zagłuszyć nimi jakąś myśl, która zaświeciła mu w mózgu
14     I,  X    |      słowo honoru, że nie. Co za myśl? - roześmiał się sucho. -
15     I,  XII  | ramionach.~Tak go oszałamiała ta myśl, że kilkakrotnie szedł już
16     I,  XIII |    zobaczył, tak nim ta straszna myśl zatrzęsła, tak go oszołomiła,
17    II,  I    |    Burzyło się w nim wszystko na myśl, że przez to małżeństwo
18    II,  I    |          słońcu, a w interwałach myśl o piwie albo o czarnej Antce -
19    II,  II   |        bankiera.~- Mnie przyszła myśl, żebyś pan dawał lekcje
20    II,  II   |          wyjście do bramy. - Mam myśl. Pijecie herbatę, pijcie
21    II,  IV   |          ostatek.~Przyszło mu na myśl dowiedzieć się u Jaskólskich,
22    II,  VI   |         sobie żadnego z uczuć na myśl jasną, pchany bezwiednym
23    II,  VII  |      Horn, przyszła mu bowiem na myśl Zośka Malinowska i te całe
24    II,  IX   |      wracać do domu, i tak go ta myśl zgnębiła, że zaczął się
25    II,  XIII |     pannie Meli, mówię, co mi na myśl przyszło. Bardzo się cieszę
26    II,  XIV  |        ciszej, bo mu przyszła na myśl Mela i Wysocki. - Skąd wydobyłeś
27    II,  XV   |         oburzała się do głębi na myśl takiego podniecania mężczyzn
28    II,  XVI  |     niepewnie, bo przyszło mu na myśl, że może Lucy wyznała wszystko~
29    II,  XX   |       wszystkie mięśnie, a każda myśl przenikała mózg jakby ostrzem
30    II,  XXIII|       zrywając się z otomany, ta myśl wyłoniła mu się z ciemnej