Tom,  Rozdzial

 1     I,  III  |      odwróciła nieco głowę i tak stała z ręką w jego ręku, z dziwnym
 2     I,  III  |       całą długość jednej ściany stała wielka i szeroka sofa pod
 3     I,  III  |   kontemplacyjnej.~W drugim rogu stała wielka żardinierka japońska
 4     I,  V    |          Mała oficynka parterowa stała w głębi pod samym murem
 5     I,  VI   |   gruntem.~Na samym końcu miasta stała fabryka Grunspana et Landsbergera,
 6     I,  VII  |         szelestu.~Róża cały czas stała przy drzwiach i słuchała
 7     I,  VII  |         w zbożach chłopskich, tę stałą okropną nędzę, jaka go wciąż
 8     I,  VIII |          grubszego drzewa, gdzie stała zaczajona, rzuciła mu się
 9     I,  VIII |        siebie zadowolony. Ciągle stała mu przed oczami ta jasna,
10     I,  IX   | zwycięstwa.~Fabryka Trawińskiego stała skromnie obok Mullerowskiej,
11     I,  IX   |          do fabryki Bauma, która stała naprzeciwko, po drugiej
12     I,  IX   |        oknami. Połowa warsztatów stała nieczynna, obrośnięta niby
13     I,  XIII |        tej ziemi, która istotnie stała się dlań "ziemią obiecaną".~
14     I,  XIII |      obicie miały ściany.~W rogu stała wielka marmurowa umywalnia
15    II,  I    |     tylko patrzył na Ankę, która stała na ganku i naciągała długie
16    II,  I    |  przybyłych na święta do rodzin, stała twardo i wyzywająco patrzyła
17    II,  III  |       bezcen, bo kilkanaście lat stała bezczynną.~Cały front obstawiony
18    II,  III  | pociemniałe ze wzruszenia oczy i stała chwilę, bezradnie szarpiąc
19    II,  III  |        konary ku niebu, a reszta stała zaniedbana wśród bujnych
20    II,  IV   |    trafił na wielką burzę.~Matka stała na środku pokoju i krzyczała
21    II,  IV   |     Zośka zerwała się z krzesła, stała czas jakiś na środku pokoju,
22    II,  IV   |      zerwał się z krzesła, a ona stała chwilę w milczeniu, patrząc
23    II,  IV   |         patrzył w lampę, a Zośka stała pod ścianą skulona, złamana,
24    II,  VI   |  światłami gazu.~Grupa obywateli stała na środku poczekalni szwargocąc
25    II,  XV   |     przez wszystkie okna, chwilę stała z czołem opartym o szybę
26    II,  XV   |      gdyby...~- Gdybym ja mu nie stała na przeszkodzie - podchwyciła
27    II,  XVIII|        do rozmowy, która z wolna stała się ogólna.~Borowiecki tylko
28    II,  XXI  |      mogła, głos się jej zerwał, stała przez mgnienie nieruchoma,
29    II,  XXII |       zawsze bolały niewymownie, stała pod kameliami, rozdmuchując