Tom,  Rozdzial

 1     I,  I   |         odpowiedział ziewając.~- Skąd wiedziałeś?~- Ja miesiąc
 2     I,  III |      masz reisenderowskie gusta, skąd takie bydlę, gdzieś poznał?~-
 3     I,  III |    myślał, gdzie może być Moryc, skąd wziąć pieniędzy na zakup
 4     I,  V   |            krzyczał zaperzony.~- Skąd to pan wiesz, miałeś je
 5     I,  V   |       wekslem, wszystko wekslem. Skąd ja mogę wiedzieć, co mnie
 6     I,  V   |    później nikt nie ma wiedzieć, skąd wzięliśmy tę wiadomość o
 7     I,  V   |         do przybocznego kantoru, skąd jr rozwożono natychmiast
 8     I,  VI  |    zapadł w rozmyślania; myślał, skąd wydostać pieniędzy, a potem,
 9     I,  VI  |     czczono miliony, nie bacząc, skąd pochodzą; co to kogo obchodziło,
10     I,  VII |      jakie jej podsunął lokaj.~- Skąd ty, Willu, masz tę szramę? -
11     I,  VII |      bawią! Za co oni się bawią? Skąd oni mają na zabawę? - myślał
12     I,  VIII|          garderoby poznaję: kto? skąd? ile?~- Więc któż była owa
13     I,  IX  |       Taka straszna pogoda, to i skąd wziąć humoru!~- Wysunął
14     I,  IX  |             wykrzyknął gorąco. - Skąd telefonujesz?~- Z twego
15     I,  IX  |   bajeczna!~- Przesadzasz chyba, skąd by Trawiński wziął taką!~-
16     I,  IX  |         piękna i dystyngowana; a skąd Trawińskiego stać na taką
17     I,  XI  |        wzrokiem w stronę bufetu, skąd huczały podniecane szampanem
18     I,  XII |        niewolę swojej fabryki.~- Skąd wiesz, że ochotnie? czemu
19     I,  XIII|         jakąś pensję w Saksonii, skąd Muller przybył przed laty
20     I,  XIII|        oni dlatego właśnie mają, skąd by inaczej je wzięli! -
21     I,  XVI |     przewozowych!~- Ile? pod co? skąd? - zapytał krótko, podrażniony
22    II,  I   |  zaglądał i do dalszych pokojów, skąd go dochodziły głosy Anki
23    II,  II  |       zleciał'...~- Kto zleciał? Skąd? Gdzie? Kiedy? - leciały
24    II,  III |   Ciechocinek? "Dwieście rubli." Skąd ja mogę wziąć tyli majątek!
25    II,  III |      drzwi gabinetu synowskiego, skąd dochodził przytłumiony gwar
26    II,  III | bezmyślnie patrzył w to miejsce, skąd przed chwilą świeciły jej
27    II,  V   |       jak pan mi nie pożyczy, to skąd ja im wezmę...~- Niech zdechną,
28    II,  VIII|          do czarnego gabinetu.~- Skąd ten śpiew się rozchodzi? -
29    II,  XIV |        na myśl Mela i Wysocki. - Skąd wydobyłeś taką dziewczynę?