Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |        A kiedyż się pan żeni? - przerwał mu dosyć niecierpliwie.~-
 2     I,  II   |        Czym pan tutaj jesteś? - przerwał mu ostro i usiadł przed
 3     I,  II   |             Panie Borowiecki! - przerwał mu szybko.~- Panie von Horn!
 4     I,  III  |         w tej chwili przyjdę! - przerwał Moryc, zerwał się i podszedł
 5     I,  V    |       milionami ma w pogardzie.~Przerwał mu wreszcie lokaj, meldujący
 6     I,  V    |     Cicho!... nie mówmy o tym - przerwał prędko, zmieszany jego zapytaniem.~
 7     I,  VIII |      jeszcze nie jeść obiadu? - przerwał mu Karol.~- Dlaczego? -
 8     I,  VIII | pracował w damskim interesie? - przerwał mu ironicznie.~- Nie, ale
 9     I,  VIII |       pracą energicznie, ale mu przerwał Trawiński, który był tak
10     I,  VIII |      głuchym.~- Co poczniesz? - przerwał milczenie Borowiecki.~-
11     I,  IX   |    szwa-growie mogli się bawić.~Przerwał, bo dzwonek zadźwięczał
12     I,  X    |      szóstej rano.~- Wie mama - przerwał milczenie Józio. - Spotkałem
13     I,  X    |        głębi.~- Co jest Meli? - przerwał, nie słysząc, co mówiła.~-
14     I,  XI   |      treść obrazów, ale mu żywo przerwał Grosglik.~- To jest zwykły
15     I,  XII  |         pan pierwej, Borowiecki przerwał im rozmowę.~- Maks, przyjdziesz
16     I,  XII  |         kobiet, ale Kurowski mu przerwał.~- Bo nie człowieczeństwa
17     I,  XII  | sąsiednich walcowało z zapałem.~Przerwał im tę zabawę zabierając
18     I,  XV   |      bogaty słownik synonimów - przerwał mu ironicznie.~- Ja pana
19    II,  I    |              Cepem, nie cepem - przerwał ksiądz przymrużając z lubością
20    II,  I    |         nazwać nie umiem, bo...~Przerwał mu pan Adam, bo zaczął gwizdać
21    II,  I    |      Cicho, kobito, ja rzeknę - przerwał jej z powagą. - Powiadali
22    II,  I    |        to znak, że się zapalał.~Przerwał im rozprawy Karczmarek,
23    II,  II   | Blumenfeld, do telefonu wołają.~Przerwał i pobiegł natychmiast, a
24    II,  VI   |     pańskiego ojca.~Ale rozmowę przerwał im Wysocki, który od kilku
25    II,  VI   |    jakiego miejsca pan szuka? - przerwał mu Stanisław.~- Nie przeszkadzaj
26    II,  VI   |        dużo daje na biednych? - przerwał Szaja nie mogąc się doczekać
27    II,  VI   |        tylko mi trochę żal... - przerwał nagle i wyszedł, bo znowu
28    II,  IX   |        żywiej rozmawiać, ale im przerwał Józio Jaskólski.~Chłopak,
29    II,  XVIII|      związane z tokiem rozmowy, przerwał ciszę i zaczął mówić jasnym,