Tom, Rozdzial
1 I, II | samo.~- Tak, ale nie miałem takiej pewności ani w połowie! -
2 I, II | wiem, że pan, jako dyrektor takiej wielkiej drukarni, mówić
3 I, III | siedzieć teraz, kiedy był panem takiej wielkiej tajemnicy, w takiej
4 I, III | takiej wielkiej tajemnicy, w takiej chwili, gdy cło podnosiło
5 I, V | owe dostał od kochanki w takiej ilości, że nie wiedział,
6 I, V | doprowadziły do ostatecznej ruiny i takiej, że dzisiaj mąż mój sparaliżowany
7 I, V | mówią, że on tylko czekał takiej okazji i zaraz dzisiaj z
8 I, VII | Fotografujcie mnie w takiej pozie - wołał kładąc się
9 I, VIII | Piętnaście tysięcy rubli!~- I dla takiej marnej sumy padać?~- Suma
10 I, IX | potrafiłem się uchwycić takiej chwili, nigdy nie mogłem
11 I, X | tkliwości dusza łaknęła takiej pieszczoty, jak łaknęła
12 I, XI | Endelmanowa.~- Powinszować państwu takiej galerii, powinszować! -
13 I, XII | interesach, w fabryce, w takiej ściśle egoistycznej egzystencji,
14 I, XII | niego.~- Nie znam ani jednej takiej, za którą bym poświęcił
15 I, XII | jeśli byli zbrodniarze, to takiej miary jak Danton, Robespierre
16 II, I | Dobrze, dam panu po cenie takiej, jaką Brauman deklarował.
17 II, I | żal, że muszę się pozbawić takiej przyjemności, ale to już
18 II, II | co może komu przyjść z takiej marnej sumy? Co ona może
19 II, III | doktorze, może i mnie potrzeba takiej gniecionej medycyny? Ja
20 II, III | rozumiem nawet, że dla takiej chimery można poświęcić
21 II, III | Nie wiem. Ale jeśli pan o takiej godzinie jest w Helenowie,
22 II, XI | zostawiać swoich przyjaciół w takiej długiej niepewności. Myśmy
23 II, XIV | a po kawie poszły wina w takiej ilości, w tylu gatunkach,
24 II, XV | zacięła się w sobie i w takiej dumie, która nie pozwalała
25 II, XVI | że. jeszcze chwil kilka takiej nieopowiedzianej męki niepewności,
26 II, XVII | powierzenia całego życia takiej mocnej fali, byle tylko
27 II, XXI | sił, ani wiary do drugiej takiej roboty. Zrozum mój stan,
28 II, XXIII| sobie dawne marzenia - o takiej potędze, jaką władał.~Miał
|