Tom,  Rozdzial

 1     I,  I   |  zaczyna.~Gadał głośno, niskim, silnie brzmiącym głosem. Cofnął
 2     I,  II  |      się na śmierć - trzymał go silnie za ramię, zamilkł i dyszał
 3     I,  III |        i usta o spodniej wardze silnie wysuniętej, i pewna niedbałość
 4     I,  III |        krwi, czoło niskie, brwi silnie zarysowane, nos prosty i
 5     I,  III |        odpowiedziała, tylko tak silnie pociągnęła go do wnętrza,
 6     I,  III |           szepnęła trzymając go silnie za rękę.~Bezwiednie, z przyzwyczajenia,
 7     I,  VIII|        wyszedł, trzasnąwszy tak silnie drzwiami, aż wszystkie szyby
 8     I,  IX  |          bolało go to życie tak silnie tętniące, bolała go ta straszna
 9     I,  IX  |     Drzwi wchodowe zadźwięczały silnie.~- Zapomniałem ci powiedzieć,
10     I,  XI  |        opuszczały się kątami ku silnie zarysowanym szczękom. A
11     I,  XV  |       powietrzem.~Zakaszlał się silnie, ale nie poszedł do domu,
12     I,  XVI |   dobrze? - szeptała całując go silnie w ucho.~- Bardzo!...~Cofnął
13    II,  I   |        zarumieniony jak panna i silnie stukał cybuchem w podłogę.~-
14    II,  II  |       domówione zaniepokoiły go silnie.~- Nie mogę, tak mam kapitały
15    II,  III | prosiłam - zaczęła ściskając mu silnie rękę.~- Muszę się pierwej
16    II,  III |   wracać do nich! - wykrzyknęła silnie, chwytając go za ręce ruchem
17    II,  III |    zaciskając zęby w odczuwanej silnie bezbronności, i patrzyła
18    II,  III |        go sobą, przyciskała się silnie i pełna jakiegoś lęku i
19    II,  IV  | zdenerwowania zatrzęsła nią tak silnie, że nogi się pod nią ugięły,
20    II,  IV  |        przed bramą, uścisnął mu silnie rękę i pobiegł do pałacu
21    II,  VIII|     przygarnął do siebie bardzo silnie.~Poddała się temu uściskowi
22    II,  IX  |      się o poręcz krzesła i tak silnie ściskał je, że w twardym
23    II,  X   |     Grosmana, zięcia Grunspana, silnie podejrzanego o podpalenie.~
24    II,  XIII|          i mówił do niej... Tak silnie tego pragnęła, że chwilami
25    II,  XV  | trzymania ich przy sobie.~Miała silnie rozwinięte poczucie własnej
26    II,  XV  |          że nie elektryzują tak silnie jak tamtej, że nawet są
27    II,  XV  | perfumujcie panu chusteczek tak silnie - powiedziała cicho,~- Ja
28    II,  XVI |       tym rozmyślał później tak silnie, że zapomniał o liście anonimowym,