Tom, Rozdzial
1 I, IX | drutami i uśmiechała się do syna i wnuczek, córki, która
2 I, X | policzkach i spadaіy~na głowę syna, którą przyciskała do piersi.~
3 I, X | korepetycje w szóstej klasie, syna organisty z Kurowa. Pamięta
4 I, X | dostać się do gimnazjum, od syna jakiegoś organisty, którego
5 I, X | Stanisława Mendelsohna, młodszego syna Szai, a nazwa jego pochodziła
6 I, XI | Wolfisz et Landau, która miała syna i pragnęła go ożenić z córką
7 I, XIV | produkowanej siły.~Spostrzegł syna, ale obszedł maszynę, powycierał
8 I, XIV | zapalił i spojrzał pytająco na syna.~- Przyszedłem ojcu powiedzieć,
9 I, XVI | często Szaja Mendelsohn do syna i towarzyszy, z którymi
10 II, I | A co panu po Kurowie?~- Syna najstarszego żenię, a że
11 II, III | zbliżających się kroków syna. Maks wszedł i pocałował
12 II, III | była nawzajem kochaną przez syna pani, to kwestia jasna i
13 II, III | otworzywszy drzwi do poczekalni syna, cofnęła się spiesznie i
14 II, IV | że stary szeptem zapytał syna:~- Znalazłeś Zośkę?~- Przywiozłem
15 II, IV | pracujących niżej i powróciwszy do syna powiedział zaciśniętym gardłem.~-
16 II, IV | serca.~Zielone, słodkie oczy syna wpiły się z wielką miłością
17 II, IX | która podrażniona obecnością syna, podniosła jeszcze ton głosu
18 II, IX | stygnącą dłonią ujęła rękę syna i trzymała, uśmiech jakby
19 II, X | za Wysockiego, za mojego syna! To przechodzi pojęcie,
20 II, X | chciała wyjść za mojego syna!... Dobrze się stało, dałam
21 II, X | to nie chodziło o mojego syna, to płakałabym z żalu nad
22 II, XI | ja pana tak uważałem jak syna, co to jak syna, jak syna
23 II, XI | uważałem jak syna, co to jak syna, jak syna i córkę razem,
24 II, XI | syna, co to jak syna, jak syna i córkę razem, a pan zrobił
25 II, XXIII| lepszą mamką i piastunką jego syna, doskonale go obsługiwała -
26 II, XXIII| nawet chrzestnym ojcem jego syna, ale pomimo to byli ze sobą
27 II, XXIII| poszedł nawet do żony i syna, tylko zamknął się w swoim
|