Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |      krótko i powlókł nienawistnym spojrzeniem po Szwarcu, który rozwijał
 2     I,  II   |       usiadł przy biurku i błądził spojrzeniem po murach czerwonych, po
 3     I,  III  |             przeprowadzany dziwnym spojrzeniem pani Stefanii.~Akt dosyć
 4     I,  III  |           tego pragnąłem.~Ogarnęła spojrzeniem całującym jego twarz, aż
 5     I,  VII  |       pytała zdumiona jego surowym spojrzeniem.~- Muszę iść, bo muszę się
 6     I,  IX   |       położył na stole z pytającym spojrzeniem -~- Zgadnij co? Chciałam
 7     I,  IX   |          Łódź jakimś tępym, srogim spojrzeniem.~Miał przed oczyma całą
 8     I,  X    |       obejmowała wszystkich mocnym spojrzeniem miłości bezgranicznej. Jej
 9     I,  X    |       myślał ogarniając rozpalonym spojrzeniem jej głowę i czuł, że ten
10     I,  XI   |            wachlarzem.~Obrzucił ją spojrzeniem, pod którym rozczerwieniła
11     I,  XI   |       lekko i patrzyła się w niego spojrzeniem Junony, do której była bardzo
12     I,  XI   |            z uśmiechem, ogarniając spojrzeniem jej gors wspaniały i szyję.~
13     I,  XI   |        ciągnięty nieprzeparcie jej spojrzeniem, poszedł w ślad za nią.~
14     I,  XI   |         Endelmanowa obrzucając ich Spojrzeniem.~Jakoż zaraz rozległ się
15     I,  XI   |         Powlekła przyćmionym łzami spojrzeniem po jego pobladłej twarzy
16     I,  XV   |          rzucił za nim pogardliwym spojrzeniem i mruknął:~- Małpa sentymentalna!~-
17     I,  XVI  |            Obrzucił go pogardliwym spojrzeniem i pożegnał na Piotrkowskiej.~-
18    II,  I    | zniecierpliwiony jej współczującym spojrzeniem i ciekawością.~Poszedł do
19    II,  II   |         bzika! - myślał ogarniając spojrzeniem to morze domów, sklepów
20    II,  III  |         pełnym już łzawych blasków spojrzeniem i poszła dalej.~Usiadł i
21    II,  V    |          obrzucając go pogardliwym spojrzeniem chciał wyjść.~- Nie wypuszczę
22    II,  V    |        cygaro z ust i przenikliwym spojrzeniem obrzucił Horna.~- Pan pracował
23    II,  VI   |            ciepłych i przenikliwym spojrzeniem.~A potem, nie zdoławszy
24    II,  XII  |           wolna pod tym taksującym spojrzeniem czerwieniły się, ale nie
25    II,  XVI  |        twarz pod ognistym śledczym spojrzeniem Zukera, które mu przewiercało
26    II,  XXIII|    podniesioną głową szedł, wlekąc spojrzeniem po znajomych twarzach, uśmiechających
27    II,  XXIII|     szepnął wolno i mocnym, męskim spojrzeniem, jakby ramionami niezłomnych