Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |           szepnął grzecznie, ale z pewną niechęcią.~Murray ujął go
 2     I,  III  | rekomendował.~- Muller! - rzucił z pewną dumą i przysiadł się.~-
 3     I,  III  |        wardze silnie wysuniętej, i pewna niedbałość w ruchach i spojrzeniach,
 4     I,  III  |           pan u nas będzie, bo mam pewną prośbę.~- Mogęż ją zaraz
 5     I,  III  |           się na niego i słuchał z pewną niecierpliwością, nie lubił
 6     I,  VI   |          ja go znam, i jestem tego pewna, że zapłaci.~- Założę się
 7     I,  VIII |          do niego.~- O, możesz być pewną. Ale czego się boisz.~-
 8     I,  VIII |        całą świadomością i nawet z pewną metodą rozdrażniał go coraz
 9     I,  VIII |          podejrzanego, A że ja mam pewną metodę, podług której oceniam
10     I,  VIII |           do fabryk i kantorów i z pewną pobłażliwością spoglądał
11     I,  XI   |        młodą dziewczynę, gdyby nie pewna sztywność pleców i opadnięcie
12     I,  XI   |            aby tam gospodarzyć i z pewną wyniosłą przykrością stwierdzać,
13     I,  XI   |         Piotrkowskiej.~Odetchnął z pewną ulgą na powietrzu.~Nie opuścił
14     I,  XII  |          się i usiadł przy stole z pewną niecierpliwością.~- Przyjdzie
15     I,  XII  |        wykrzyknął Karol, dotknięty pewną prawdą, zamkniętą w tym
16     I,  XIII |           gorąco.~- Jest pani tego pewną?~- Ja bym nigdy nie została.
17     I,  XIV  |           powrócił do mieszkania z pewną ulgą w duszy.~Horn już spał,
18    II,  I    |            jasno, spokojnie, ale z pewną surowością.~Maks przypatrywał
19    II,  II   |            nasi! - szepnął jakby z pewną ulgą i lekceważący uśmiech
20    II,  VI   |      główny kantor fabryki.~Horn z pewną nieśmiałością wszedł do
21    II,  VII  |       ojciec Karola, ale jego była pewna, że nie zdradzi.~- Nie wiem,
22    II,  VII  |      dworem swoim szła za nimi i z pewną zawiścią przyglądała się
23    II,  X    |       uważał za konieczne, a tylko pewna wstydliwość, wzgląd na ojca
24    II,  XI   |            sprzedawaj jeszcze, mam pewną ideę.~- Dlaczego Maks spojrzał
25    II,  XVI  |       godzinę tam przyjdę.~Karol z pewną przyjemnością przypatrywał
26    II,  XVIII|             musicie stworzyć sobie pewną kulturę przemysłową, zanim
27    II,  XXI  |         pana Adama spokój, a nawet pewną wesołość.~Anka grała coraz