Tom,  Rozdzial

 1     I,  III |    lornetowano ze wszystkich lóż, czasami rzucała nieznaczne spojrzenia
 2     I,  V   |          się.~- Kundel! - mruczał czasami Bucholc, gdy się opóźnił
 3     I,  VI  |           mówiło, klęło, biło się czasami.~Wrzaskliwy chaos przewalał
 4     I,  VI  |      szynków grano i tańczono, bo czasami przez ten zgiełk i wrzawę
 5     I,  VII |       paczek do domów, uprzątania czasami sklepu i trotuaru przed
 6     I,  IX  |    starszych od Michla, gdzie się czasami schodzimy; znaliśmy się
 7     I,  X   |          mówiła, ale mama tak łże czasami, aż się kurzy, a na te panie
 8     I,  XI  |          wyjaśnień; spotykali się czasami na ulicy, w teatrze, witali
 9     I,  XIII|          wyszła.~- Widzi pani, że czasami umiem dotrzymać słowa.~Podał
10     I,  XIV |    jeszcze więcej lekceważenia, a czasami przysiadał z sykiem i zdejmował
11     I,  XV  |         uroczysty nastrój powagi, czasami tylko na głównej uliczce
12     I,  XVI |         od nich nie odlepią kijem czasami, bo, widzisz, tutaj w Łodzi
13    II,  I   |          go "kładł bez trzech", a czasami trzaskał się ze złością
14    II,  I   |     klekot bocianów zrywający się czasami z wielkiego modrzewiu, stojącego
15    II,  III |       głowy pochylone nad wodą, a czasami dźwięczny śmiech wydzierał
16    II,  III |      Głuche echa miasta dopływały czasami i nikły, rozlewając się
17    II,  VI  |           się stamtąd sprowadzić; czasami tylko jej szare wielkie
18    II,  VII |         pokręcał wąsiki, wyciągał czasami mankiety i rad, że ma inteligentnych
19    II,  X   | bezużyteczności tych przesądów, a czasami myślę... ale mniejsza z
20    II,  XI  |      Zatrzasnął lufcik, spoglądał czasami w zadeszczone niebo i szybko
21    II,  XII |    zapartym oddechem, bez hałasu, czasami tylko rozległ się ostry,
22    II,  XIII|      melancholijnie kłęby dymu, a czasami z ironią spoglądał na żonę.~-
23    II,  XV  |  cierpiała coraz boleśniej.~Bywał czasami dla niej dobry, kochający,
24    II,  XV  |  natychmiast wyjechała z Łodzi.~A czasami znowu wzbierał w jej sercu
25    II,  XVI |           pytając nas o zdanie.~- Czasami pytamy... Uśmiechnął się.~-
26    II,  XVII|         smutne spojrzenia, jakimi czasami ogarniał jej głowę, rozdrażniały
27    II,  XXII| strumienia.~Długo milczeli oboje, czasami tylko w półmroku krzyżowały