Tom,  Rozdzial

 1     I,  III |      sąsiedniego stolika.~- Bo go wcale nie miał.~- Nie. nie dlatego,
 2     I,  III |  roześmiał się wesoło.~- To ty go wcale nie znasz! O nim dużo się
 3     I,  III |       robił jak wół, a zresztą on wcale nie jest głupi. Ty mógłbyś
 4     I,  III |          czasu.~- Ma rację, tutaj wcale nie miejsce do interesów.~-
 5     I,  IV  |             zapytał numerowego.~- Wcale nie był dzisiaj, był przygotowany
 6     I,  V   |         lubię Polaków, ale z wami wcale gadać nie można, zaraz się
 7     I,  V   |       Cicho, Hamer. nikt cię o to wcale nie pyta,~- Dawno pan prezes
 8     I,  V   |              Myślałem, że pan już wcale nie przyjdzie.~- Przecież
 9     I,  VI  |        Cicho, Żydy!~- To nie jest wcale wesoła operetka - powiedział
10     I,  VII |           się bawię najlepiej, bo wcale nie potrzebuję zabawy -
11     I,  VIII|         czoło, nie odgarniała ich wcale, oparta plecami o drzwi,
12     I,  IX  |          kupować na funty. Ale to wcale nic nie szkodzi.~- Jak to?~-
13     I,  IX  |            to niechaj się do nich wcale nie bierze.~- Któż teraz
14     I,  X   |           najlepszym miejscu...~- Wcale nie jesteś wytworny dzisiaj.~-
15     I,  XI  |          i prowadziły dom otwarty wcale nie na niższą stopę niż
16     I,  XI  |          jestem, nie mogłam tylko wcale spać.~- Kochana Mela, ja
17     I,  XII |   oglądaliśmy je po kolei, ale to wcale nie zajmujące widowisko,
18     I,  XIII|          z głodu.~- Nie wyjątkowy wcale, bo takich nie brakuje w
19    II,  I   |         pożegnania, co im zresztą wcale nie przeszkadza żyć w wielkiej
20    II,  I   |            tych cybuchów nie było wcale za wiele.~- Przyznaję otwarcie,
21    II,  I   |          kocha namiętnie.~- Co mu wcale nie przeszkadza drwić z
22    II,  V   |         narzekań i z nie ukrywaną wcale pogardą traktował ten tłum
23    II,  VI  |     drogie, nie trzeba ich używać wcale.~- To lepiej zupełnie nie
24    II,  XI  |           jestem papuga i z panem wcale nie mówię.~- Ciocia tak
25    II,  XIII| wymyślania robotnikom, wymyślania wcale niesłusznie.~- Co to jest:
26    II,  XV  |   ćwierkały i goniły się wró-ble, wcale nie zestraszone wejściem