Tom, Rozdzial
1 I, I | mieście? - pytał prędko, prędzej jeszcze się ubierając.~-
2 I, III | Zrobi się cieplej, to prędzej wiosna będzie.~- Warto by,
3 I, V | I biegał po pokoju coraz prędzej. Opowiadał o przyszłych
4 I, V | na samą Siewną.~- Mówcie prędzej, bo, widzicie, ja się mam
5 I, V | wyciągniętą rękę Bucholca.~- Prędzej! ty kosztujesz tyle co dobra
6 I, VIII | mnie, podyktuję. Pan się prędzej ruszaj, kiedy ja mówię do
7 I, VIII | Co to znaczy?~- Nie mogę prędzej pisać, niż piszę.~Bucholc
8 I, VIII | oglądając się za dorożką, aby prędzej znaleźć się w kantorze,
9 I, IX | pół miliona, ja nie umrę prędzej! Ja to muszę widzieć na
10 I, IX | stały lichtarze i lampy.~- Prędzej czy później musiałbym to
11 I, X | przez to nie śmiałem wyjść prędzej. Ojciec nie był jeszcze?~-
12 I, X | Znudzili mnie prędko, a jeszcze prędzej ograli. Może nareszcie zaczniecie
13 I, XII | przysłaniając się gazetą, aby się go prędzej pozbyć. - Co to? - zapytał
14 I, XIII | opamiętają, to ludzkość prędzej zginie, niż to przewidują
15 I, XIV | uśmiechał i chodził coraz prędzej po pokoju. Miał pieniądze,
16 II, II | ma co liczyć, ich i tak prędzej czy później diabli stąd
17 II, III | wiem.~- Masaż, kończ pan prędzej, bo nie mam czasu.~- Panie
18 II, III | poważa, a jako naszego kuzyna prędzej może posłucha, pan mnie
19 II, III | tym lepiej, bo może mnie prędzej zirytować.~- Do fabryki
20 II, VI | prędko Szaja i aby się pozbyć prędzej szlachcica, który przyciskał
21 II, X | W handlu braknie ich prędzej, niż przypuszczasz, bo z
22 II, X | Robią, prawda, ale znacznie prędzej robi miliony Szaja, Grunspan
23 II, X | podjętej w imię: "Kto kogo prędzej okpi", musiał być nadzwyczaj
24 II, XI | Właśnie teraz zgodzą się prędzej, bo może im co pomogę.~-
25 II, XX | prawie do maszyny, byle prędzej leciała.~Czuł się chorym
26 II, XXIII| fabryk i ludzi - byle zdążyć prędzej do milionów, których źródła
|