Tom,  Rozdzial

501    II,  III  |               nas zresztą taki komfort za drogi!~- To nie jest komfort,
502    II,  III  |               z wielkim pośpiechem, bo za kilka tygodni miała się
503    II,  III  |            Karol z uśmiechem popatrzył za nią i poszedł na obiad.~
504    II,  III  |               swoimi kotami chodzącymi za nią i z wieczną fluksją
505    II,  III  |            wypłowiałymi oczami w okno, za którym chwiały się drzewa.~
506    II,  III  |           liście akacji, chwiejące się za oknem.~Nie zwróciła nawet
507    II,  III  |           kazał bardzo grzecznie wyjść za drzwi, co ja przeszkadzam
508    II,  III  |                go miał zamiar wyrzucić za drzwi.~Ale zaraz wsunęła
509    II,  III  |         rasowych przesądów i uważam je za przeżytki - powiedział zupełnie
510    II,  III  |             zobaczę?~- Anka przyjeżdża za dwa tygodnie, to natychmiast
511    II,  III  |          pojechał ze mną na piwo gdzie za miasto. Samemu się nie chce,
512    II,  III  |               zawołał Karol przystając za nimi.~- Ciociu, no! - zakrzyczała
513    II,  III  |                karpie jedzą?~- Bardzo! Za całe dziesięć kopiejek zjadły
514    II,  III  |        odgarniając jej czarną czuprynę za uszy.~- To i ja powiem,
515    II,  III  |           schodków ku stawom,~Postąpił za nią automatycznie kilka
516    II,  III  |               nie mam czasu.~- Chodźmy za oranżerię, pod jabłonie,
517    II,  III  |              cicho.~I gdy się znaleźli za oranżerią, osłonięci od
518    II,  III  |             poleciał dalej zostawiając za sobą wielką ciszę i pustkę,
519    II,  III  |       wykrzyknęła silnie, chwytając go za ręce ruchem rozpaczy, i
520    II,  III  |               bo mu wstyd przed swoimi za mnie. Dzisiaj uradzili,
521    II,  III  |          przecież opierać, bo się nikt za mną nie ujmie... Muszę... -
522    II,  III  |              słońca, które zsuwało się za lasy i pryskało strumieniami
523    II,  III  |           puste pola- roztaczające się za parkiem, pełne drzew samotnych,
524    II,  III  |               Kamą: szli trzymając się za ręce i cicho nucili jakąś
525    II,  IV   |                 Panie Horn! - zawołała za nim Kam z bramy.~Odwrócił
526    II,  IV   |             znacznie lepiej i dziękuję za ten spacer całym sercem.~-
527    II,  IV   |       wiktuałami na rachunek piekarza, za co miała mieszkanie i dziesięć
528    II,  IV   |               księżyca.~Józio siedział za sklepem, w małej, ciasnej
529    II,  IV   |                zmieszany.~Adam wybiegł za nim.~- Mój drogi, poczekaj
530    II,  IV   |           skoczyła do niej, pochwyciła za ręce i przyciągając do lampy
531    II,  IV   |               moja córka?~Chwyciła się za głowę i zaczęła biegać po
532    II,  IV   |               mnie, Boże przedwieczny, za ślepotę, a nie karz mnie,
533    II,  IV   |                mnie, Panie miłosierny, za dzieci moich winy, bom ich
534    II,  IV   |                jej kolan, czołgała się za nią na kolanach i żebrała
535    II,  IV   |      zwierzęcego strachu.~Adam wybiegł za nią, a przywróciwszy do
536    II,  IV   |             wyjścia.~Stary wysunął się za nim i już za progiem szepnął:~-
537    II,  IV   |               wysunął się za nim i już za progiem szepnął:~- Zajmij
538    II,  V    |              odkupić ode mnie Grunspan za taką cenę, jaką wziąć zechcę -
539    II,  V    |                 Pan wie, ja jemu dałam za córką, na stół, żywych pieniędzy
540    II,  V    |                należności z procentami za tydzień ubiegły i pożyczał
541    II,  V    |             bladozielone liście.~Zaraz za drogą miasto rozlewało się
542    II,  V    |                całe nasze towarzystwo, za zupełnie sobie obce i nieznajome -
543    II,  V    |              chciałbym, aby mnie miano za lichwiarza.~- Możesz pan
544    II,  V    |               Jużci, że nie robię tego za darmo.~- Żaden za największą
545    II,  V    |           robię tego za darmo.~- Żaden za największą pensję nie przyjąłby
546    II,  V    |                dźwięki. Pan uważa mnie za łajdaka, że pomagam Grosglikowi
547    II,  V    |            procentów, jakie przyniosły za rok ubiegły. Książkę prowadził
548    II,  V    |              człowiek, który nie uważa za bohaterstwo branie zamiast
549    II,  V    |                na wiśnie kołyszące się za oknem.~Był bardzo ponury,
550    II,  V    |                daj ten fracht Antkowi, za pół godziny będę na stacji.
551    II,  V    |       odliczając z góry rubla procentu za tydzień.~- Pan powie, że
552    II,  V    |              powinno wam być wdzięczne za tak niestrudzoną dobroczynność.~-
553    II,  V    |       ustawicznie po izbie i wybiegały za okno w ogródek, czepiały
554    II,  V    |                 Dobrze. Ile pan dajesz za ten plac, który jest panu
555    II,  V    |                 dam panu dwa razy tyle za ten śmietnik, coś pan chłopu
556    II,  V    |                   Bardzo panu dziękuję za sąsiedzkie odwiedziny, ale
557    II,  V    |          Wrócisz ty jeszcze! - szepnął za nim ironicznie i zatarł
558    II,  VI   |                różowymi oczami kwiatów za każdym poruszeniem wiatru.~
559    II,  VI   |      kilkadziesiąt głów pochylonych, a za nimi szereg wąskich okien,
560    II,  VI   |         dzwonki telefonu, a czasem tuż za drzwiami rozległ się chrapliwy
561    II,  VI   |                nie uważacie tego faktu za oburzający, za śmieszny,
562    II,  VI   |              tego faktu za oburzający, za śmieszny, wprost za nikczemny:
563    II,  VI   |        oburzający, za śmieszny, wprost za nikczemny: abym ja, doktór
564    II,  VI   |           Dostałeś pan, co się należy, za fuszerki więcej nie płacimy,
565    II,  VI   |          robotę. Złodzieje, pijawki.~- Za drzwi z nim i do cyrkułu! -
566    II,  VI   |      zapowiedzią całomiesięcznej pracy za darmo.~- Pozostań pan, porozmawiamy
567    II,  VI   |             dzisiaj rachunek i recepty za ostatni kwartał. A że ja
568    II,  VI   |             pokaźny. Cały tysiąc rubli za kwartał! to mi się wydaje
569    II,  VI   |                 to mi się wydaje mocno za wiele.~- Jak to mam rozumieć? -
570    II,  VI   |              to jest, że rachunek jest za wielki, że wydano za wiele...~-
571    II,  VI   |              jest za wielki, że wydano za wiele...~- Cóż ja na to
572    II,  VI   |             bardzo drogo, to stanowczo za drogo na robotnika, który
573    II,  VI   |              rubli tygodniowo, my tyle za niego płacić nie możemy.~-
574    II,  VI   |              to bym użył.~- Więc skoro za drogie, nie trzeba ich używać
575    II,  VI   |               ciał, bo to nas kosztuje za drogo, to ważna rzecz, ale
576    II,  VI   |            zbawczej naturze, że uważam za konieczne pomagać tej naturze,
577    II,  VI   |                może by się pan zgłosił za rok, bo będziemy na przyszłą
578    II,  VI   |                pożegnanie, kłaniał się za nim ironicznie i wybuchnął
579    II,  VI   |               naszej robocie, to zaraz za nim gotowe reklamować wszystkie
580    II,  VI   |               na te kolonie sto rubli. Za sto rubli to dużo świeżego
581    II,  VI   |         pomiędzy maszynami, pociągając za sobą Horna.~- Cóż siostra?
582    II,  VI   |               jak ostrze.~Horn wyszedł za .nim, ale musiał się cofnąć
583    II,  VI   |                No, widzi doktor, co to za umęczenie być dziadkiem! -
584    II,  VI   |               zaraz, pociąg przychodzi za osiem minut. Bona, dyskretnie
585    II,  VI   |         pragnieniem samotności poszedł za miasto jakąś ulicą świeżo
586    II,  VI   |          kwiatów pachnących chlebem, a za żytem leżały wielkie tafle
587    II,  VI   |             chwilę i uciekała w tył, a za nią pochylały się wysokie
588    II,  VI   |           patrzyły bladożółtymi oczami za płową falą, owianą mgłą
589    II,  VI   |             zawstydzony.~Chłop patrzył za nim dotąd, aż mu zniknął
590    II,  VII  |                zajrzeć przez jej ramię za portierę, oddzielającą salon.~-
591    II,  VII  |              słów poprzednich, ujął ją za rękę i podprowadził do okna.~-
592    II,  VII  |               oczy zwróciła na siebie.~Za nią w pewnym oddaleniu szły
593    II,  VII  |                 który cicho wsunął się za żoną do salonu i również
594    II,  VII  |            pozbawiał równowagi, a znał za dobrze Moryca, aby się miał
595    II,  VII  |              goniąc orzechowymi oczami za Anką, chodzącą po salonie
596    II,  VII  |              mam do czynienia - cóż to za firma protestantyzm?!~Papież
597    II,  VII  |        Endelmanowa z dworem swoim szła za nimi i z pewną zawiścią
598    II,  VII  |             wstawiono nowy walec, więc za każdym dotknięciem opowiada
599    II,  VII  |              rozumieć, cóż to dla nich za zabawa!~Surdutów zdjąć nie
600    II,  VII  |               że ona nigdy nie wyjdzie za mąż za Wysockiego, że wyjść
601    II,  VII  |               nigdy nie wyjdzie za mąż za Wysockiego, że wyjść nie
602    II,  VII  |          palących włókien, ale Wysocki za bardzo był w niej rozkochany,
603    II,  VII  |          bardzo był w niej rozkochany, za bardzo w dobrym humorze
604    II,  VII  |        powtarzała zaciśniętymi ustami. Za dobrze pamiętała dolę tych
605    II,  VII  |                znajomych, które wyszły za Polaków, ich upokorzenia
606    II,  VII  |          wyłożonej jasnym dębem, która za jedyną ozdobę miała szeroki
607    II,  VIII |             tego spólnika nie śledziły za Anką i nie kontrolowały
608    II,  VIII |               głupia. Ja ją chcę wydać za Polaka, żeby oni mieli takie
609    II,  VIII |                nie ma takich bogatych, za których zgodziłbyś się pan
610    II,  VIII |              Aha, pan Kurowski! Ja bym za pana dał Madę albo i za
611    II,  VIII |                za pana dał Madę albo i za Borowieckiego, wy jesteście
612    II,  VIII |            chwila już idzie ku nim, że za mgnienie zaraz padnie im
613    II,  VIII |             wzruszenia i leciał oczami za Melą, wychodzącą do przyległego
614    II,  VIII |                żoną być nie może.~Nie, za nic w świecie nie powiedziałaby
615    II,  VIII |             otwierał drzwi, jak znikał za szybami, nie miała sił,
616    II,  VIII |           pękało.~- Mieciu? - szepnęła za nim.~Nie usłyszał i nie
617    II,  IX   |             podniósł oczy i szedł nimi za jego ruchem, jakim tamten
618    II,  IX   |               suwała po kołdrze, jakby za pończochą, która stoczyła
619    II,  IX   |          Wreszcie przyszedł Wysocki, a za nim wkrótce i Borowiecki,
620    II,  IX   |              gdzieś od domów stojących za miastem brzmiał głos harmonijki.~
621    II,  IX   |          modliło się i śpiewało pieśni za umarłych.~Frau Augusta,
622    II,  IX   |              sprowadza się do Łodzi?~- Za tydzień.~- A ślub?~- Akurat
623    II,  IX   |          Zmizerniałeś pan.~- Ba, robię za dziesięciu i jeszcze nie
624    II,  X    |        przecież już jesteśmy w Łodzi i za godzinę Karol przyjdzie
625    II,  X    |             mieszkania.~- Nie, dopiero za pół godziny będą gwizdać
626    II,  X    |           parskał groźnie.~Kama wlazła za nim i już, już go miała
627    II,  X    |             już, już go miała uchwycić za grzbiet, ale kot się naprężył
628    II,  X    |               i chlusnął na drzewo, my za nim, strzęsłam go, zleciał,
629    II,  X    |                tę dużą wiśnię. Wlazłam za nim... a on prawie przeze
630    II,  X    |                  zawołała obejmując go za szyję.~- Oho! pan Karol
631    II,  X    |             Karola; psy poszły zgodnie za nią i zaczęły wedle starego
632    II,  X    |              pan Moryc z tysiąc lat.~- Za to ja pannie Kamie przywiozłem
633    II,  X    |               mu szklankę wody w oczy, za co usłyszała taką burę od
634    II,  X    |            powiedziała Wysocka patrząc za nią w ogród.~- Mogłaby być
635    II,  X    |               że ona nie chciała wyjść za niego... Słyszysz, Anka,
636    II,  X    |         Grunspanówna nie chciała wyjść za mąż za Wysockiego, za mojego
637    II,  X    |               nie chciała wyjść za mąż za Wysockiego, za mojego syna!
638    II,  X    |            wyjść za mąż za Wysockiego, za mojego syna! To przechodzi
639    II,  X    |             jakaś... nie chciała wyjść za mojego syna!... Dobrze się
640    II,  X    |              powiada, że go kocha, ale za niego wyjść nie może, bo
641    II,  X    |               umrze z miłości, wyjdzie za mąż za jakiego milionera
642    II,  X    |                miłości, wyjdzie za mąż za jakiego milionera i pocieszy
643    II,  X    |       wyzywający nieco wyraz twarzy.~- Za trzecią salą w korytarzu.
644    II,  X    |         szklaną ścianą korytarz służył za tymczasowe schronienie.~
645    II,  X    |         fabryce... więc...~- Nie robił za darmo - powiedział Karol
646    II,  X    |        znajdziesz łatwo.~- Dziękuję ci za radę, sam zacząłem, to i
647    II,  X    |             gdy Karol wyszedł, zamknął za nim drzwi na klucz, zasłonił
648    II,  X    |             pensji, jaką miał pobierać za prowadzenie przędzalni i
649    II,  X    |               tego, co po cichu uważał za konieczne, a tylko pewna
650    II,  X    |           jaskrawych i brutalnych.~Był za dobrze wychowanym na to,
651    II,  X    |             przeżuwa jakieś łajdactwo. Za dużo plajciarzy przychodzi
652    II,  XI   |                   On jest głupi, co ja za łajdactwo mogę nosić w twarzy,
653    II,  XI   |              się tak podoba.~- On jest za mądry, żeby tak myślał szczerze,
654    II,  XI   |                asekuracją, a tu go cap za kołnierz i do kozy.~- Pomyłka.
655    II,  XI   |               Jezus! nic nie rozumiem, za co ciocia krzyczy na mnie!~
656    II,  XI   |            saloniku, ale gdy przyszedł za nią Horn, zawołała porywczo:~-
657    II,  XI   |         jeszcze więcej.~Chciał ją ująć za ręce, ale się wyrwała i
658    II,  XI   |              ale się wyrwała i uciekła za stół.~- To tak, jak pan
659    II,  XI   |   nieszczęśliwym!... A ja się modliłam za pana, a ja dałam na mszę
660    II,  XI   |  nieszczęśliwym... to bym... to bym... za panem poszła w ogień...
661    II,  XI   |                wyszedł.~Patrzyła srogo za nim, z kamienną obojętnością
662    II,  XI   |            poszła do ciotki, wzięła ją za rękę i z tajemniczą twarzą
663    II,  XI   |             nie płacze?~- Cóż to znowu za bziki?~- Panno Kamo, czy
664    II,  XI   |               pan otwarcie, co mam dać za to?~- Określimy później.
665    II,  XI   |               na pana większe zamiary. Za pół godziny wyjdę, odprowadź
666    II,  XI   |                ja się grubo stęskniłem za panem.~- Dziękuję. Pan jesteś
667    II,  XI   |                droga i płacić potrzeba za darmo! Jak kto ma pech,
668    II,  XI   |            Mówię to samo, ja bym nawet za niego zaręczył, ale cóż
669    II,  XI   |             Kupiłem i zaraz sprzedałem za gotówkę.~- To dobrze, bo
670    II,  XI   |        gorączkowo rozkazy, podbiegając za każdym razem do służącego
671    II,  XI   |                 bo pana wsadzę do kozy za obelgi, a policją pan nie
672    II,  XI   |               pana Pan Bóg może skarać za to, bo tego się nie robi
673    II,  XI   |            wańtuchy nowe.~- Pan jesteś za... sprytny! - odezwał się
674    II,  XI   |                a ona ma sto tysięcy.~- Za mało.~- Dałbym sto dwadzieścia,
675    II,  XI   |          poczekaj pan rok.~- Nie mogę. Za rok dwieście, nie opłaci
676    II,  XII  |              Muszę sobie co zafundować za to – szepnął przyglądając
677    II,  XII  |               w salonie. On sam kiedyś za studenckich czasów w Rydze
678    II,  XII  |            chwili Grosmana, puścili go za kaucją.~- O, to nowina,
679    II,  XII  |                się ze zdobyczą, snując za sobą setki białych nici.~
680    II,  XII  |              się automatycznie, biegli za salfaktorami, cofali się
681    II,  XII  |             ślepi na wszystko, co było za nimi, pilnowali ruchów bestyj.~-
682    II,  XII  |              drogi, jaka się podniosła za powozem.~- Gruby łajdak! -
683    II,  XIII |          odmianą, że będziesz siedział za właśnie grzechy, a nie za
684    II,  XIII |              za właśnie grzechy, a nie za grzechy teścia i żony, jak
685    II,  XIII |          której nie sprzeda taniej niż za czterdzieści tysięcy rubli...
686    II,  XIII |           ciebie prędka choroba wzięła za taki paskudny pysk! Mela,
687    II,  XIII |         Wilczkiem. Mądry chłopak. Chce za cztery morgi czterdzieści
688    II,  XIII |            czemu zwleka i robi piekło? Za parę miesięcy może zapłacić
689    II,  XIII |              Moryc. Dziękuję ci bardzo za kwiaty, sprawiły mi wielką
690    II,  XIII |              tym zająć szczerze, jeśli za swoje trzydzieści tysięcy
691    II,  XIII |            prawną, a mój budowniczy ma za tydzień złożyć szczegółowe
692    II,  XIII |               drogiej pensji. Jeździła za granicę; miała specjalnych
693    II,  XIII |               ale pięćdziesiąt tysięcy za mało.~- Mało! Pięćdziesiąt
694    II,  XIII |           gruby grosz. Pan mnie w rękę za nią pocałować powinieneś.
695    II,  XIII |                pan wiesz.~- Szkoda, że za niego nie wyszła, byłbyś
696    II,  XIII |             spodnie i buty.~- A pan co za firma? Co to za firma interes
697    II,  XIII |               A pan co za firma? Co to za firma interes komisowy Moryc
698    II,  XIII |             komisowy Moryc Welt? Co to za papier?...~- Pan zapominasz
699    II,  XIII |              na dwadzieścia tysięcy, a za rok fabryka będzie moją,
700    II,  XIII |            oferty Moryca, bo go uważał za dobrego grundera.~- Wtedy
701    II,  XIII |        wycisnąć.~- Czy Mela chce wyjść za pana?~- Zaraz będę wiedział,
702    II,  XIII |              się nie opłaci sprzedawać za pięćdziesiąt tysięcy. Moje
703    II,  XIII |              mi Mela powie, że wyjdzie za pana, to wszystko się zrobi
704    II,  XIII |             Więc powiedz, chcesz wyjść za mnie?~Patrzyła znowu na
705    II,  XIII |               namysłu;~- Dobrze. Pójdę za ciebie. Umów się z ojcem
706    II,  XIII |        zapatrzona w róże kołyszące się za oknem i w złotą szklaną
707    II,  XIII |      zirytowała ta wiadomość, że Moryc za jednym zamachem zdobywał
708    II,  XIV  |                mieszkał o kilka wiorst za miastem przy wielkiej farbiarni,
709    II,  XIV  |            szkłem i cicho dźwięczących za najlżejszym dotknięciem
710    II,  XIV  |          Dobrze, zgoda na szampańskie.~Za chwilę wniósł służący wino,
711    II,  XIV  |          chwilę wniósł służący wino, a za nim weszła Zośka Malinowska,
712    II,  XIV  |         srebrem i błękitem strumienia, za którym leżały płaty łąk
713    II,  XIV  |             się Kessler do Moryca idąc za całym towarzystwem, na przełaj
714    II,  XIV  |                ma temperament, że...~- Za dużo go ma i strasznie przy
715    II,  XIV  |               tej licytacji nie stanę, za mało mam pieniędzy...~-
716    II,  XIV  |             stojących gęstą ścianą tuż za pałacem.~Na werandzie Zośki
717    II,  XIV  |             trzy tylko, ale hałasowały za dziesięć i ordynarną, tingeltanglową
718    II,  XIV  |               Zajęła się nimi Zośka, a za nią i Moryc, obok niej siedzący,
719    II,  XV   |           cierpieli straszną nostalgię za wsią, za wielkimi przestrzeniami
720    II,  XV   |            straszną nostalgię za wsią, za wielkimi przestrzeniami
721    II,  XV   |               mężczyźni i biorą zwykle za miłość najgłębszą, a który
722    II,  XV   |               wolno.~Zegar bił godziny za godzinami, cisza potem rozlewała
723    II,  XV   |               rozgniewał, że go prawie za drzwi wyrzucił.~- Fabryka
724    II,  XV   |                prostą i szczerą, nawet za szczerą... Dziwię się, czemu
725    II,  XV   |             Daleko jeszcze do końca?~- Za dwa miesiące muszę w ruch
726    II,  XV   |              się nią chłodzić.~- Co to za perfumy? - zapytała, aby
727    II,  XV   |              im chodzi.~Pana Adama też za nią wtoczyli.~Na werendzie
728    II,  XV   |            naszej dziedziczce kochanej za tego chłopaka, co go to
729    II,  XV   |                u panienki się likował, za te kobite, co to una wdową
730    II,  XV   |               te rusztowanie zabiło, i za te dziecioki, co ostały,
731    II,  XV   |               go rusztowanie zabiło, i za te dobrość, jaką im panienka
732    II,  XV   |                 Naród się zmówił, coby za to wszystko podziękować
733    II,  XV   |          panienke po rączkach, obłapia za nóżki! - zawołał, nie mogąc
734    II,  XV   |              częstych.~- Dziękuję panu za szczerość. Wiem teraz już
735    II,  XV   |                robić delikatne wymówki za zaniedbywanie narzeczonej
736    II,  XV   |            zaniedbywanie narzeczonej i za te tysiące drobiazgów w
737    II,  XV   |           jakieś nawarzył... - mruczał za nim pan Adam.~Anka rozgniewana
738    II,  XV   |              ci zaproponować wycieczkę za miasto, na świeże powietrze.
739    II,  XV   |             trójkę urządzimy wycieczkę za miasto, będziesz pan naszym
740    II,  XV   |            mogą uchodzić przed drugimi za nieszczęśliwych.~- Duży
741    II,  XV   |              Byle nie do Helenowa, tam za wiele ludzi dzisiaj.~- Pojedziemy
742    II,  XV   |            ludzi dzisiaj.~- Pojedziemy za miasto. Szkoda, że nie ma
743    II,  XV   |             ironicznie Kurowski płacąc za piwo, którego nie dotknęli.~-
744    II,  XV   |                i śmiali się.~- Chodźmy za las, chcę chociaż kawałek
745    II,  XV   |      przeżegnał się i zaczął powtarzać za nią, głosem pełnym wiary
746    II,  XV   |            postanowienie przeprosić go za swoje wyjście dzisiejsze,
747    II,  XV   |                nie gniewaj się na mnie za złą wieść, która najprawdopodobniej
748    II,  XV   |      zatrzymała się chwilę, pociągając za rękę dziewczynę.~W saloniku
749    II,  XV   |        załatwię sama, bo i tak z ojcem za dni kilka tam pojedziemy.~
750    II,  XVI  |              się dopytywał o ciebie.~- Za godzinę tam przyjdę.~Karol
751    II,  XVI  |          zapytał Moryc Karola wchodząc za nim do pustej sali.~- Niczego,
752    II,  XVI  |       fabrykant. Kto może zaręczyć, że za tydzień nie będzie to tylko
753    II,  XVI  |              kupa gruzów! Kto wie, czy za rok sam nie będziesz chciał
754    II,  XVI  |                komży i wszyscy ruszyli za nim.~Chwila była bardzo
755    II,  XVI  |              śniadania. Pierwszy toast za pomyślność i rozwój fabryki
756    II,  XVI  |           Bu-cholc i S-ka; drugi toast za to samo, z dodatkiem zdrowia
757    II,  XVI  |                zadowolony, że wziął ją za rękę i wskazując fabrykę
758    II,  XVI  |             się mylił, psuł grę innym, za co słuchać musiał wymówek
759    II,  XVI  |               oddał mu karty i wyszedł za Anką, która spacerowała
760    II,  XVI  |       pomijając to, przepraszam~z góry za uwagę, jaką zrobię, dzisiejsza
761    II,  XVI  |                 zauważyła Nina patrząc za odchodzącym.~- Kurowski,
762    II,  XVI  |           werendy Myszkowski, siedzący za stołem w otoczeniu całej
763    II,  XVI  |                napijmy się raz jeszcze za rozwój i pomyślność przemysłu -
764    II,  XVI  |               Karczmarkiem.~- Nie piję za taką pomyślność. Niech przemysł
765    II,  XVI  |             jeśli nie można z dwoma.~- Za późno wybraliście się, bo
766    II,  XVI  |               będzie wkrótce.~- Zawsze za późno, zawsze za późno! -
767    II,  XVI  |                Zawsze za późno, zawsze za późno! - szepnął z goryczą
768    II,  XVI  |           skroniach.~- Ja to mam, mieć za odpowiedz pańską?~- No,
769    II,  XVI  |                wsadzić go do więzienia za fałsz i nikomu o tym nie
770    II,  XVI  |                królowę. Pan wie, ja ją za własne pieniądze kazałem
771    II,  XVI  |              moją głowę... Ona ma mieć za parę miesięcy dziecko, pan
772    II,  XVI  |           zawołał przez okno i wybiegł za nim, a spotkawszy, wsunął
773    II,  XVI  |            Borowiecki.~- Dziękuję panu za wiadomość, ale niewiele
774    II,  XVI  |              ja rzucę wszystko i pójdę za tobą, nie wrócę do domu,
775    II,  XVI  |           zdeptałaby wszystko i poszła za nim.~Trwożyła go ta wielka,
776    II,  XVI  |               piersiach i trzymając go za ręce, milczała długo, tylko
777    II,  XVII |                się zupełnie zapłaconym za swoje trudy.~Borowiecki
778    II,  XVII |              widział z obawą, że Moryc za bardzo stara się o pieniądze
779    II,  XVII |                stara się o pieniądze i za wiele ich włożył do interesu
780    II,  XVII |           mogłaby go zabić.~- Przecież za mąż nie wyjdziesz nie kochając.~-
781    II,  XVII |            mówmy o tym. Nie mogę wyjść za niego, bo popsuję mu jego
782    II,  XVII |       cierpieniami. Nie, to, co brałam za miłość, nie mogło nią być,
783    II,  XVIII|         nienawidzę i pogardzam wami.~- Za drzwi z nim! - krzyknął
784    II,  XVIII|                 Nasza cywilizacja jest za duża dla naszych dusz, jeszcze
785    II,  XVIII|              obmierzło i wszystko mnie za mocno boli, abym dalej mógł
786    II,  XVIII|               żalu, jaki go przepełnił za odjeżdżającym.~- Chwilę
787    II,  XVIII|         dotychczasowych spólników, ale za to ty zwrócisz słowo pannie
788    II,  XVIII|                podał mu rękę i patrzył za nim z głębokim żalem, a
789    II,  XIX  |            tylko dobrego odszkodowania za córkę. Nie pierwszy raz
790    II,  XIX  |                Nic... Zapłacę ci tylko za nią...~Oczy mu strzeliły
791    II,  XIX  |          chwytając go stalowymi rękami za gardło i rzucając ze straszną
792    II,  XIX  |              ruchem uchwycił go zębami za gardło.~Zerwali się równocześnie
793    II,  XIX  |        wściekłym rykiem siły spętanej.~Za pogrzebem Malinowskiego
794    II,  XIX  |           płaczu i na pół przytomną, a za nimi szli Jaskólscy z gromadą
795    II,  XIX  |       familijnych.~Szli środkiem ulicy za jednokonnym karawanem, który
796    II,  XIX  |         interesach.~Horn szedł również za orszakiem i smutnym wzrokiem
797    II,  XIX  |                śmierci Kesslera.~Zaraz za miastem przyłączyło się
798    II,  XIX  |         bolesną lubością. - Sprzedałem za czterdzieści tysięcy, zarobiłem
799    II,  XIX  |              do mnie rękę, dziękuje mi za dobre serce i powiada, że
800    II,  XIX  |             się ironicznie, a pan Adam za. wołał ze szczerym podziwem:~-
801    II,  XIX  |              Berlina i powróci dopiero za kilka dni - mówiła Anka
802    II,  XIX  |         zgodzić, więc zakończył:~- Oni za prędko rosną! Ze szlachty
803    II,  XXI  |            pobiegła do fabryki i zaraz za furtką zobaczyła płomienie,
804    II,  XXI  |       gwałtownie. - Zapal lampę, bo tu za ciemno...~- Adyć się już
805    II,  XXI  |                 szeptała chwytając się za głowę, aby ukryć pomieszanie,
806    II,  XXI  |           upadł na wznak chwytając się za gardło, drgał konwulsyjnie,
807    II,  XXI  |               robotników, ale było już za późno, pan Adam nie żył,
808    II,  XXI  |                boję się o siebie... Co za nieszczęście, co za nieszczęście...
809    II,  XXI  |                 Co za nieszczęście, co za nieszczęście... Byłem w
810    II,  XXI  |          zdecydowany do schwytania się za bary z losem, do walki,
811    II,  XXI  |         kantorze...~- Co! co! mnie?... Za moją przyjaźń, za moją życzliwość -
812    II,  XXI  |             mnie?... Za moją przyjaźń, za moją życzliwość - wrzeszczał
813    II,  XXI  |          kapitał. Stracił pan dzisiaj, za parę lat wszystko się odbije.
814    II,  XXII |        Grunspan.~- Panna Mela wychodzi za Moryca?~- Bardzo dobrana
815    II,  XXIII|          lampkami napis: "Willkommen."~Za bramą ciągnął się znowu
816    II,  XXIII|                cholera z buraczkami... za zdrowie mojego pana... a
817    II,  XXIII|              pana... a resztę o piec i za drzwi...~Mullerowa uciekła
818    II,  XXIII|         ostatnich granic pracujących i za to budował dla nich wspaniały
819    II,  XXIII|           energią, bo wydał swoją Mery za jakieś nadgryzione mocno
820    II,  XXIII|                również jak i Kurowski, za Ankę i nie mógł mu tego
821    II,  XXIII|         ściskała mu duszę.~Ach! a tam, za oknami farbiarni, w której
822    II,  XXIII|                niewolnika, spoglądając za czerwone mury fabryk swoich,
823    II,  XXIII|            szaleć.~A teraz?... A teraz za młodość całą ze wszystkimi
824    II,  XXIII|              długi szereg dziewczynek, za którymi szły jakieś dwie
825    II,  XXIII|               szlachetności.~- Pójdźmy za dziećmi, jeśli ma pan chwilę
826    II,  XXIII|             pan chwilę czasu.~- Cóż to za gromada? - odezwał się cicho.~-
827    II,  XXIII|                 co się w nim działo.~- Za miasto, prędko! - krzyknął