Tom, Rozdzial
1 I, V | chciał coś oponować, ale stara bardzo cichutkim głosikiem
2 I, V | zachciało w tej ciszy i nudzie.~Stara tak samo pocałowała męża
3 I, VI | głową.~- On wygląda. jak stara "resztka".~- Panienko, bo
4 I, VI | i pocałowała ją w rękę.~Stara przytrzymała ją lekko, pogłaskała
5 I, VI | Welt, Welt! - powtarzała stara głucho, otworzyła usta i
6 I, VIII | obcierała fartuchem jakaś stara kobieta.~Nikt nie miał czasu
7 I, VIII | nic innego, tylko wariat, stara resztka czasów ręcznej fabrykacji.~
8 I, IX | nogi i z pocerowaną niby stara szmata twarzą, który po
9 I, IX | zakłopotany i sztywny, ale stara przyjęła go z całą serdecznością
10 I, IX | głosem prosiła, aby pił, stara z uśmiechem podsuwała jakieś
11 I, XI | bo odjeżdżał do Warszawy.~Stara ciotka, prowadząca gospodarstwo
12 I, XII | rozstawiała talerze przed starą siwą kobietą i starym mężczyzną,
13 I, XIII | pod brodę.~Wyglądała jak stara kucharka, bo nawet jakiś
14 I, XIII | promieniejąca zadowoleniem, że stara popatrzyła na nią, obciągnęła
15 I, XIII | panna Godfryd chce zostać starą panną?~- A któraż by chciała
16 I, XIII | któraż by chciała zostać starą panną dobrowolnie! - wykrzyknęła
17 I, XIII | pokazywał oknem.~- To stara fabryka Meisnera!~- Ja ją
18 I, XIV | szepnął:~- Wyglądasz jak stara pokojówka!~- Co wam to przeszkadza!~-
19 I, XIV | Siedział czas jakiś, patrząc na starą, zmęczoną twarz matki, na
20 II, III | a raczej przebudowywał starą meisnerowską fabrykę, którą
21 II, III | zjadliwie i trącając palcem w starą zbroję zardzewiałą, stojącą
22 II, XVII | obawą, że Moryc za bardzo stara się o pieniądze i za wiele
23 II, XVIII| innym, ale pierwej opowiem starą legendę o genezie geniuszów:
24 II, XVIII| instytucyj, bo mi zbrzydła ta stara łajdaczka Europa, obmierzły
25 II, XIX | mi, jak to tam było z tą starą Żydówką, zjadłeś jej strucle
|