Tom, Rozdzial
1 I, III | pokoju znajomą twarz.~- Leon, kiedyś przyjechał?~- Dzisiaj rano.~-
2 I, III | Pisałem o tym, com już kiedyś wspominał. Ja jestem prosty
3 I, III | tak nie lubi książek, że kiedyś pogniewał się na mnie i
4 I, V | umyślnie z Nizzy, jak to kiedyś? To by mnie, bardzo ciesząc,
5 I, VI | grusze przysadziste, które kiedyś kwitły i rodziły, a teraz
6 I, IX | przemysł, który tutaj kwitnął kiedyś, a który się Jeszcze bronił
7 I, IX | konających - bo fabryka, która kiedyś pracowała w 500 ludzi, poruszała
8 I, XII | taka choćby pogarda kobiety kiedyś kochanej, takie jedno nic,
9 I, XII | chemicznych, bo kończył kiedyś podobny wydział w Niemczech,
10 I, XII | Misch-Masch! - określił kiedyś Bucholc, który go bardzo
11 I, XIV | zabrało mu wszystko, co kiedyś posiadał po ojcu, że od
12 I, XIV | krzesła, bo był przecież kiedyś kelnerem, a Zuker jeszcze
13 I, XIV | okrutnym spokojem, tak samo jak kiedyś w Zabajkalskim kraju, gdy
14 I, XVI | witając się ze znajomymi.~- Kiedyś przyjechał?~- Wczoraj w
15 II, I | przekorna. Wyśmiewał się kiedyś jeszcze w dzieciństwie z
16 II, IX | najniespodziewaniej spotkali Welta.~- Kiedyś przyjechał, Moryc? Pójdziemy
17 II, X | na medycynie, bo przecież kiedyś na swoim folwarku puszczał
18 II, XI | panu zobowiązanie, nawet kiedyś je spłacę, a tymczasem pieniądze
19 II, XII | dobrze robi w salonie. On sam kiedyś za studenckich czasów w
20 II, XIII | zabija! - krzyczał stary.~- Kiedyś wyszedł stamtąd? - zapytał
21 II, XVIII| legendę o genezie geniuszów: Kiedyś, dawno, było źle pomiędzy
22 II, XXIII| dawnej Meli, o której sam kiedyś powiedział, że jest jedyną
23 II, XXIII| dawnych - złudzeń, bo wierzył kiedyś, nic nie mając, że miliony
24 II, XXIII| w których spotykał się kiedyś z Lucy...~- Lucy... Emma!... -
25 II, XXIII| niedawno, a jak to daleko!~Tak, kiedyś żył naprawdę, kochał, umiał
|