Tom,  Rozdzial

 1     I,  V   |           cudzym interesie. Mam już trzydzieści lat, potrzebuję zacząć na
 2     I,  VII |          starego Fiszbina, on zjadł trzydzieści innych firm. Ty mi nie mów
 3     I,  IX  |            zrobiła obrotu? Dwieście trzydzieści milionów rubli - wołał z
 4    II,  I   |            boczkiem tylko, na jakie trzydzieści procent. Panowie tracą?~-
 5    II,  II  |            z tych pieniędzy? Jakieś trzydzieści do pięćdziesięciu rubli,
 6    II,  II  |              plajciarz, chce płacić trzydzieści procent!~- I on potrzebuje
 7    II,  II  |                Ile panu potrzeba?~- Trzydzieści tysięcy marek, na Lipsk.~-
 8    II,  II  |         jedno słowo daję panu teraz trzydzieści tysięcy marek? bo ja pana
 9    II,  III |             spać?~- Ba! spałem całe trzydzieści godzin i w końcu znudziło
10    II,  VII |            jemu posłałem przekaz na trzydzieści tysięcy marek, już tydzień
11    II,  VII |       boleśnie, bo go niepokój o te trzydzieści tysięcy pozbawiał równowagi,
12    II,  XI  |            tym interesie?~- Na całe trzydzieści tysięcy! On byłby się wylizał
13    II,  XI  |             mi pan natychmiast moje trzydzieści tysięcy marek!~- Panie Grosglik,
14    II,  XI  | przyjacielowi, który zaufał na całe trzydzieści tysięcy...~- Nie zawracaj
15    II,  XI  |           głowy. Pożyczyłem od pana trzydzieści tysięcy marek na termin
16    II,  XI  |            mu swoje plany:~- Ja mam trzydzieści lat... czas mi zacząć...
17    II,  XI  |          pocałować, jak raz stracić trzydzieści tysięcy.~Obszernie przedyskutowali
18    II,  XI  |            aby napisał rewers na te trzydzieści tysięcy.~- Pan mi się tak
19    II,  XII |       Chciał, i ma teraz w kieszeni trzydzieści tysięcy marek.~Dotykał ręką
20    II,  XIII| pięćdziesiąt.~- Place podskoczyły o trzydzieści procent.~- Właśnie, i nie
21    II,  XIII|            szczerze, jeśli za swoje trzydzieści tysięcy nie chce wziąć -
22    II,  XIII|         jutro możemy sprawdzić...~- Trzydzieści tysięcy rubli gotówki! Do
23    II,  XVII| Molierowskie gmachy rosły przez lat trzydzieści, że pawilon wznosił się
24    II,  XIX |           tysięcy, zarobiłem na tym trzydzieści osiem i pół, ale mnie okpił!