Tom, Rozdzial
1 I, III | wykrzykiwał i zamilkł, bo Bum-Bum stanął i patrzył na niego, a po
2 I, IV | pomyślał. Dorożkarz zakręcił i stanął zaraz przy rogu Spacerowej,
3 I, V | na czerwoną wstążeczkę; stanął przy drzwiach wyprostowany,
4 I, V | zmieszał takim przyjęciem, ale stanął pokornie o kilka kroków
5 I, VII | gimnastyka zawodowego i stanął na środku pokoju, kłaniając
6 I, VII | Will, zrób świnię!~Wilhelm stanął na czworakach, wygiął grzbiet
7 I, VII | fabrykę na tysiąc ludzi.~Stanął na fundamentach.~A szczęście
8 I, VIII | przysunął go do biurka i stanął z boku.~- Horn, siądź pan
9 I, VIII | saloniku, otworzył drzwi i stanął zdumiony.~Karna w pończochach
10 I, VIII | materiały.~Chłop puścił wózek i stanął przed nim wyprostowany.~-
11 I, X | się zedrzeć do góry i nie stanął dębem i dopiero go lekko
12 I, XI | środku salonu.~Borowiecki stanął przy ścianie i ciekawie
13 I, XI | się piękności.~Borowiecki stanął z boku i patrzył się spod
14 I, XIII | zawołał półgłosem.~Lokaj stanął w oczekującej postawie,
15 I, XV | opuścił ramiona bezwiednie, stanął nad trotuarem i zaczął szukać
16 II, I | jabłoń pokryta kwiatami, stanął przy parkanie i patrzył
17 II, II | bierze tylko swoich i tak stanął, że z nim nie może być konkurencji,
18 II, III | dalej, ani na męża, który stanął przy łóżku i długo patrzył
19 II, III | i nie wiedząc dlaczego, stanął znowu przy schodach i długo
20 II, VI | cześć Jej niepojętą.~Wysocki stanął.~Głos śpiewaka rozchodził
21 II, XII | prowadzącego salę.~Gdy tamten stanął przed nim, cicho pytał się
22 II, XVII | skończyła, bo wszedł Trawiński i stanął nie chcąc im przerywać.~-
23 II, XXI | pobiegł prosto na dziedziniec.~Stanął na środku wśród rumowisk
24 II, XXIII| bezwiedną a zimną wzgardą i stanął przy oknie, z którego widać
|